Filippo, Ben ve Kiraz Ağacı
~Çoçukların çoğu karanlıktan korkar. Karanlığın dünyadaki en korkunç şey olduğunu düşünüyorlar. Ben öyle düşünmüyorum. Görme yetimi kaybedince karanlıkta canavarların olmadığını, sadece gölgelerin olduğunu öğrendim. Karanlıkta annemle babamın, en iyi arkadaşım Filippo'nun ve Ottimo Turcaret'in gölgelerini görüyorum. Bu gölgelerden biri hiç ses çıkarmadan kaybolacak olursa Asıl bu korkutucu olur işte. ~
Sual: Allah Şeytan'a irade kudreti verdi, Şeytan Allah'ın verdiği bu kudreti kötüye kullanarak Allah'a isyan etti. Şimdi Şeytan "kadir" sayılır mı?
Cevap: Eğer Şeytan mecazen dahi "kâdir" olsaydı, nefsine kadir olur Allah'a isyan etmezdi. Şeytan bencilliğine kâdir olamadığı için asi oldu. Eğer kendisine emanet edilen nisbi kudretin şehvetine kapılmak yerine, onu kontrolü altına alsaydı, işte asıl o zaman "kâdir" olacaktı. Nemrut ve Firavun da öyle idi. Onlar da kendilerine emanet edilen kudretle şımardılar. İktidarın muktediri olamadılar. Aksine iktidarın şehvetine kapılıp, gücün kontrolüne girdiler. Kontrolsüz güç zaaf idi. Onlar da kendilerine dönen güçlerinin altında ezilip gittiler.
Sayfa 141Kitabı okuyor
Kalktım, bir kahve içtim, sokağa fırladım. Duvarlar, duvarlar, duvarlar.. Öyle bir yerlerden geçtim işte. Ne yana baksan duvar, dünyada olmanın fon müziği gibi.. Duvarlar..
İtibarlı, ilkeli, özgüvenli, başı dik, ilişkilerinde eşit bir devlet istiyoruz.
Hayal gibi geliyor değil mi?
İşte öyle gelmediği zaman dostlar; adam olmuşuz demektir.
Hani günler vardır,
Grinin en açık olduğu,
İşte öyle bir gün doğmakta...
Uyandıran Aşk
Uyandıran Aşk
Hayırdır!
Bir sevinç telaşı ile uyandım bu sabah.
Gerçi saatler sabahı gösteriyor ama
Gece örtülü henüz Boğaz yamaçlarına. Tepelerde bulutlar kara, perdah perdah,
Soğuk mu soğuk bir gün başlamakta.
Kar yok dedi haberlerde,
Hani neredeyse yemin billah.
Gel de inan,
Kar kokusundan başka bir şey yok dışarıda.
Hani günler vardır,
Grinin en açık olduğu,
İşte öyle bir gün doğmakta...
Nedir acep sebep, bu saatte uyanmama?
İçimde bir mutluluk, bir sevinç, bir heyecan, İmkân yok anlatamam.
Paylaşmalıyım coşkumu, elimden kaçırmadan.
Dönüyorum... kocam yanı başımda,
Sarılınca anlıyorum;
Aşk'mış beni uyandıran.
Sayfa 9Kitabı okuyor
Mobbing Bank Diyor ki;
Kim Demiş Türkler Denizci Değil Diye
Son Türk efsanesini yaşıyoruz.
Paylaştığımız yokluktur, varlığı paylaşmazlar.
Varlık bir Tanrı vergisidir.
Öyle garip, öyle tuhafım işte..
Mağlup mu desem, mahçup mu?
Ama ikisi de değil,
Ben garip, sen güzel, dünya mutlu...
Öyle tuhafım bu akşamüstü...
Bir handikap daha: İslam'ı anlamamak
Müslümanca bakmak nasıl olur? Bu insanın görüşüne feraset kazandıran gizil bir güç mü var? Başka insanlar niçin Müslümanın gördüğünü görmesin? İslam'ın Batı kültürüyle uzlaşmaz durumunu bizzat Batı iyi bilir. Bu nedenle Batı, İslâm kültürünün ve Müslüman insanın enkazına bile tahammül etmekte zorlanır. İşte Müslüman bu durumun farkında olmalı... Bunun farkında olunursa farkında olmayanın göremediğini görebilir. Biz de bu nedenle olup bitenler bize göstermeye çalıştıkları gibi değil fakat nasılsalar öyle görülmelidir, diyoruz. Olup bitenleri gerçek mahiyetiyle değerlendirebilmek için Müslümanca bir konumda bulunmak gerekiyor, diyoruz.
"Yoksullardı çünkü bu dünyada iyi şans denen şey sınırlı miktarda mevcuttu ve onlar da bundan en ufak pay almamışlardı. Eğer şans gökten düşüp kafanıza konmazsa, eğer şans her sabah uyanıp üzerine yapışmak için birini aramaya çıktığında gelip de sizi bulmazsa yapabileceğiniz hiçbir bok olmaz. Dünyadaki insan sayısı, mevcut şans miktarından daha fazladır. Bu yüzden, ya o şansın ortaya çıktığı tam o anda, siz de bir kez ve sonsuza dek doğru zamanda ve doğru yerde olursunuz... Ya da olamazsınız. İşte bu durumda da...
Olur öyle.
Böyleyken böyle.
Yapcak bi'şey yok. "
Yeniyiz zannedende yeniye hiç yer yok, insan eski bir tekrar, eski bir ezber. İşte en son 19., 20. asır da geçti çığlık feryat. Mutsuz, menhus. Sisler, sağanak halinde izlenimler ve onların insanın üstünden durmayıp kayması ile bir görünüp bir kaybolması ile geçti.
Sayfa 168Kitabı okuyor
Büyüdükçe arzularım küçüldü, şaşkınlıklarım küçüldü, beklentilerim küçüldü. Büyüdükçe öyle küçüldüm ki içimde taşacak bir şey kalmadı. Büyümenin bir bedeli varsa işte bu, yarım metre uzadım, yirmi kilo aldım ve dünyadan vazgeçtim.
Sayfa 13Kitabı okudu
Fakat bazen öyle zayıf dakikaları oluyordu ki beklenmedik bir hadise, bir saniye içinde bütün azimlerini kırabilirdi. Bunu düşündükçe, kendi kendine dayanma gücü vermeye çalışır ve, "Uzak, her şeyden uzak..." derdi.
Fakat işte bu mümkün olmuyor; meçhul bir kuvvet, onu günden güne müthiş bir düşüşe doğru sürükleyip götürüyor du. O zaman ne yapacaktı?
Avcıyla avının döngüsü
"İşte, ekosistem dediğimiz şey de tam da bu. Hayatın kendisi. Avcı olan her şey aynı zamanda potansiyel de bir avdır aslında. Tüm canlıların birbirine bağlı olduğu dairesel bir ip var sanki. İnsanın en büyük yanılgısı bu Galen. Kendisini merkezde sanması. Öyle bir merkez ki bu, tüm canlılar ve evren sanki insan denen bu memelinin etrafında dönüyormuş gibi. Oysa merkez diye bir şey yok. Herkesin rollerinin sürekli değiştiği devasa bir tiyatro sahnesinden başka bir şey değil bu gezegen. Yeni rolüne ne kadar hızlı adapte olursan o kadar çok hayatta kalacağın bir oyun sadece."
Sayfa 351 - Pia
