Özgenur Öztürk
@ozgeliik
Fizyoterapist
Giresun, 16 Eylül
215 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
472 syf.
·
Puan vermedi
·
24 günde okudu
Oysa insan denen yaratık yükselemez kolay kolay, aksine, düşer. Bu gezegende yaşanan gerçek hayatta insan dibe iner, bir kere düşmeye görsün. Tutunamazsa kendi insanlığına, arzın merkezine, ateşin ortasına kadar düşer.
Sayfa 395Kitabı okudu
Çarpan bir kalbi duymanın nasıl da iyileştirici bir şey olduğunu düşündüm.
Sayfa 360Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Olmamış gibi yapabilenlerin dünyası bu, benim değil. Ben yapamıyorum. Ben sosyal bukalemun olamıyorum. Bulunduğum kabın şeklini, bindiğim dalın rengini alamıyorum.
Sayfa 344Kitabı okudu
"Acı var ama.. tek hissettiğimiz şey.. acı olmasa anlamı bulmak için kendimizi bu kadar hırpalamazdık.. başka türlü niye cennet hayalinin peşinden koşalım? Cennet dediğimiz şey acının olmadığı tek yer."
Sayfa 290Kitabı okudu
Duygular andır, gelir geçer. İnsansak eğer, bir duygudan bir duyguya geçeriz. Her birinde sonsuza kadar kalacağımızı sanırız. Aşk mı? Hiç bitmeyecek ki... Ölüm mü? Hiç gelmeyecek ki... Ömür boyunca defalarca doğarız ve ölürüz.
Sayfa 281Kitabı okudu
Duygular andır, geçer. Duyguları yaşarken sanıyoruz ki budur işte her şey. Hayat, ölüm, varlık, anlam hepsi bu andır, bu anın içindedir. Ama geçiyor baba. Duygu dediğimiz şey, benliğimizin bir yerlerinde belirip kaybolan bir şeyler işte. Geliyor, geçiyor, ama çok ağrı yapıyor.
Sayfa 280Kitabı okudu
Aşkın has olanı bir karşılığı olup olmadığıyla ilgilenmez. Has aşk, tutulduğu varlıkta bir değeri var mı yok mu umursamaz.
Sayfa 277Kitabı okudu
Aşk hayranlıkla başlar. Ama kuru hayranlıkla da aşk gemisi yüzmüyor. Hayranlık çünkü kelebek ömürlüdür.
Sayfa 269Kitabı okudu
Bazı ruhlar dışbükeydir, bazı ruhlar içbükey. Biz içbükey ruhlarız, babamla ben. İçimize doğru kapanırız, istiridye gibi. İçimizin tam ortasında duran, patlamayan, patlayıp da ortalığa saçılmayan, saçılıp da herkesi kirletmeyen incimiz-çıbanımız kistleşir içimizde. Kistleşen bu inci-çıbanımız varlığımızım özüdür, habis.
Sayfa 210Kitabı okudu
Bitmemiş bir aşktan ayrılışın en feci anıdır son temas.
Sayfa 203Kitabı okudu
Ama yarın dediğimiz şey ısrarla yüründüğünde illaki varılacak ferah bir düzlük değilmiş. Yaşamak, ağzında tuttuğu kendi kuyruğunun peşinde koşan bir köpek olmakmış. Zaten dünya da yuvarlakmış, başladığı yere dönmek eşyanın tabiatıymış.
Sayfa 186Kitabı okudu
Özetle, yaşamak bir denge meselesidir. Birine aşırı bağlanmak dengesizliktir.
Sayfa 185Kitabı okudu
Zaman bir çocuktur, sahilde çakıl taşlarıyla oynar.
Sayfa 184Kitabı okudu
Kalp kalbe karşı değildir, sadece bazı kalpler bazı kalplere karşıdır.
Sayfa 183Kitabı okudu