Kudurmakla düz durmak arasında. Düz duruyoruz öylece, tükeniyor cankurtaran düdüğünün sesi.
Sayfa 31Kitabı okudu
Her dil tükeniyordu sonunda ....
Sayfa 30Kitabı okudu
Gel, uğruna saçlarını yolduğum, giderken gel! Sonra bakma istersen ama gel! Tuzla başla ki dursun acım!
Sayfa 30Kitabı okudu
Hiçbir sebep yokken hüzünlenir insan. Bazen. Sürekliliği tuhaftır da bu kadarı normaldir, olur böyle şeyler. Olur ki şiirlerde okunur: "Güzel şeyler düşünmeme rağmen / Durmadan ağlamak geliyor içimden" Arada ağlamak da iyi gelir. Hiçbir sebep yokken yahut neşeden, sevinçten
Oktay Rifat - Elleri Var Özgürlüğün
Köpürerek koşuyordu atlarımız
Durgun denize doğru.
Bu uçuş, güvercindeki,
Özgürlük sevinci mi ne!
Öpüşmek yasaktı, bilir misiniz,
Düşünmek yasak,
Agamemnon II
Seninle başlayan ne varsa seninle biter; seninle devinen ne varsa seninle durur. Sen benim başka yüzüm, aydınlığım karanlık gecede;
Sayfa 26Kitabı okudu
Agamemnon II
Hangi panayırda gördüm seni? Hangi bahçede buluştuk? Ellerin mi bu avuçlarından kayan?
Sayfa 24Kitabı okudu
AGAMEMNON - II
Neye yarar bunca özlem, kavuşmak değilse kavuşmak! Yatmak değilse yatmak ve güzel değilse güzel!
Sayfa 23Kitabı okudu
Agamemnon
Maskeler takıyorlardı yüzümüze, acılı ya da gülünç. Aynamız yok ki tanıyalım kendimizi.
Sayfa 18Kitabı okudu