Düşünebilen insan sayısı kadar medeniyet olmalı.
Kalbimin kırık parçalarına tutun ve son bir dans edelim şimdi. Şu okunan şarkıya bak! Kapılalım ona ve unutalım acılarımızı. Sarıl yarım kadınına. Yapraksız yasemini affet papatya. Onun da bahçelerde dikilmeye ihtiyacı var...
Sayfa 169 - 1.Baskı 2018Kitabı okudu
"Matematik, gerçek hayatın bir yansımasıdır. Bize sonsuzun, sınırların içinde saklandığını söyler. (...) "
Sayfa 208 - 1.Baskı 2018Kitabı okudu
Cesur eylemlerin ağır bedelleri olurdu....
Kalbi vurdulu kırdılı bir kavgaya girişmişti göğsüyle; Yıldızları döken hisler, nasıl sığacaktı iki söze?
Sayfa 232Kitabı okudu
Savaşın çirkin kızına güzel elbiseler giydiriyordu sanat, "Kaçma!" diyordu insana, "Kaçma, bak ona. Ne kadar çirkin, ne kadar incitici olduğu ile yüzleş ki katillik işlemesin ruhuna..."
Sayfa 90Kitabı okudu
"Sanıyordu ki refah artsa ve ömürler uzasa bilinç de aynı oranda artacak. Oysa zaten her zaman yeterli imkanı olmuştu insanın. Paylaşmak istemedi sadece. Güçsüze yaşam hakkı tanınmadığı için, doğru olduğu, dürüst olduğu, bebek ya da masum olduğu için öldü oncası."
Sayfa 189 - 1.Baskı 2018Kitabı okudu
Başka bir ülkede olmak, bir köprünün üzerinde durup yabancı toprakların kalbini seyretmek çok tuhaf bir duyguydu. Farklı medeniyetler, farklı bir bakış ve farklı insanlar sunuyordu yurt dışı gezisi, "fark"ı ortaya koyuyor, "gökkuşağı gibi dünya da tek renk değil." diyor ve ufuk açıyordu.
Düşünce seline sürüklüyordu biraz da. Yeryüzünde onlarca devlet kurulmuştu bugüne dek. Onlarca kültür icat edilmişti. Onlarca gelenek, tören, inanç... Ağlaması, gülmesi, korkması aynı olan insanoğlu; aşık olduğunda aklını kaybeden, başarıya aynı mimiklerle sevinen, üzüldüğü zaman sol göğüste bir yerlerde benzer bir ağırlık hisseden tür nasıl olmuştu da böyle farklı hayatlara sahip olabilmişti?
Sayfa 88Kitabı okudu
Pirinç tohumları bataklıkta ekilir, kimse gün gelip de çamurun içinden beyazlık çıkacağını düşünmezken.
Sayfa 95Kitabı okudu
"Zor olanı göze alın, kolaya da yer açın hayatınızda."
Sayfa 111Kitabı okudu
