"Hiç utanmam gülüm divaneyim
Parçalanmış dünyam viraneyim
Seni her şeyden çok çok istedim
Vuruldum avereyim
Ne olurdu benim olsan
Şu yaralarımı sarsan
Bıktım artık yol almaktan
Önüme çıkıp durdursan
Gidiyorum buralardan
Tüm rüzgarlar senin olsun
Benden ayrı rüyadasın
Dilerim bir gün uyanırsın"
-Kıraç
O beni sessiz gözlerle izlerken, yüreğim göğüs kafesimden fırlayacakmış gibi atıyordu, acılı ve fazlasıyla büyüktü.
“Şu anda senden başka kimsem yok. Gezegenime olanları durdurmama bir tek sen yardım edebilirsin. Ben üsse gidip soruların cevaplarını arayamam ama sen yapabilirsin''
“Ama bu evrenle ilgili güzel olduğunu söylediğin her şey. Tecrübe edebileceğin şeyler... Işık ve... dokunuş...” Sesim kesildi.
Flynn başını ağır ağır iki yana sallıyordu. “
Eve dönüş umudu olmadan yaşamak istemiyoruz. Ben... dinlenmek istiyorum.”