Ne zaman babası olur ki insan? Hatta ne zaman büyür diye de sorulabilir. Pazartesiler ve salılar aynı olunca mı? Yırtık pijama hiç sorun olmayınca belki. Yetmez gibi çarşambayı da mı eklemeli şu diğer iki güne? Sıradanlık, tekdüzelik, monotonluk gibi kelimelerden iğrenmemeye başlayınca da olabilir. Peki perşembe ve cuma? Onları da eklemeli.
Önce babanın kimyasını değiştiremediğinde anlıyorsun, dünyayı değiştiremediğini ve sonra bunu kabullenmek baban yapıyor seni. Şimdi kendimi değiştirmeli o zaman derken koltukta sızıyorsun. Uyanınca sade soda açıyorsun ve artık kaçacak ağız tadın olmadığından bu iğrenç içeceğe bayılıyorsun artık, oh çekiyorsun.
Nasıl gidiyor diye sorduklarında “yuvarlanıp gidiyoruz işte” demeye başlayınca babanın saçlarındaki akları ekiyorsun kafana. Yuvarlanırken yitirdiğin çıkıntıların baban yapıyor seni. Büyümek…
Bu muydu?
- Ömerates Şahinus