Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen işığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu Adam masaya
Aklında olup bitenleri koydu
Ne yapmak istiyordu hayatta işte onu koydu
Kimi seviyordu kimi sevmiyordu
Adam masaya onları da koydu
Üç kere üç dokuz ederdi
Adam koydu masaya dokuzu
Pencere yanındaydı gökyüzü yanında Uzandı masaya sonsuzu koydu
Bir bira içmek istiyordu kaç gündür Masaya biranın dökülüşünü koydu Uykusunu koydu uyanıklığını koydu
Tokluğunu açlığını koydu.
Masa da masaymış ha
Bana mısın demedi bu kadar yüke
Bir iki sallandı durdu
Adam ha babam koyuyordu.
Aşkla yeniden doğdur beni gece
Aşk şi'rde bir hece her gece nağme
Yalnız gecelerde şifa gönüllere
Aşk yaşam sebebi
Aşk sevinci
Aşk hezeyanlara pencere gibi
Veyahut ateş ummanlara yelkenli gemi
Tedricen demirledim ruhumu limanına
Hasılı durma yeniden başlat
Aşkla yeniden doğdur beni gece
Derûnî 
Bengisu Develi
“ Kendimi görebileceğim en güzel pencere bana aşkla bakan gözlerindir .”
🤍
Uzaklık zarar vermez, Kalpler birbirine yakın ise...
Ayrıldıkça Kavuşanlar İki kalbin aynı şeylere sevgi beslemesi ve aynı şeylerden huzur elde etmesi belki de bu dünyada sahip olunan en kıymetli şeylerden biridir.
Aynı şeylere hüzünlenmek ve aynı şeylerden sevinç duymak bu her güzelliğin üstünün pencere misali buğulandığı dünyada inanıyorum ki bu tür kalpler birbirleri yanında ancak çiçek açabilir, kökü sağlam olup dalları göklere ulaşabilir. Böyle kalplere denk gelmek duasıyla..
Ben o gün züleyha'da kalmıştım.
Ben o gün çırılçıplak, ben o gün sorgusuz.
Ben o gün tahammülsüz, züleyha'da kalmıştım.
Ben o gün vurulmuştum, ben o gün unutulmuş.
Ben o gün saklanıp da zülayha'da kalmıştım.
Aldanmasın geceler, karanlıkta renklerim.
Bir peri arzusundan, erir gözbebeklerim.
Ben o gün züleyha'dan yoksun kalırken,
ardımdan gelen polis sokağa dağılırken,
elektirikler kesilir, kahreden siren sesleri.
varlık vakitsiz bir baykuş neden huzursuz öter ?
saat ayrılığı vurur, ben ağlarım deli deli.
züleyha ağlar bana, hadi gel de çıldırma.
Nasıl kaçıp geleyim damlardan bacalardan,
bir mektup göndereyim çat ayaz gecelerden.
züleyha'nın evinde iki küçük pencere,
birinde seni gördüm, diğerinde ölümü.
yan kesiciler benim şiirlerimi çalmış,
böyle yaşamaktansa yaşasın ölüm, ölüm.
Ben boşluğa üfleyen cellat değilim
Karayele verdim ayaklarımı
Söyle bana, eceli kim tutar perçeminden
Hangi ölü bilmez nereye gittiğini
Sen miydin o mehpâre, o memnû, o dilruba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar bulut gülmesi
Sen nasıl bu kadar bıldırcın sesi
Sen nasıl bu kadar pencere önü
Sen nasıl bu kadar gök gürlemesi