-Artık seni tanıyamıyorum! Sen hep merak duyardın, okurdun, her şeyle ilgilenirdin! Hep yaşından büyük davranırdın... Şimdiyse...
-... Şimdiye evli bir kadınım. Yirmi iki yaşındayım. Yetişkinim!
-Herkes yirmi iki yaşında ve evli olabilir. Bunun için fazladan entelektüel bir çabaya gerek yok! ...
Babam haklıydı. Herkes evlenebilirdi.