Yalnız ve kararsız, dünyayı dolaşacağım. Fakat herhangi bir neşeli an bana yine güler, mutluluk bana barışmış gözlerle bakarsa, o zaman kesinlikle seni düşüneceğim; çünkü güç ve üzüntülü saatlerimde senin sadık göğsünde ağladım.
Yazgının dolu kadehinden farkında olmadan birçok iyi şey ve acı içtik. Şimdi kadeh boşaldı, şimdi insana öyle geliyor ki, bütün bunlar yalnızca bir sınavmış, artık akıllıca bir görüş sahibi olarak, asıl başlangıcı beklemek gerek.
Ne olması gerekiyorsa olacaktır, ne olması gerektiyse olmuştur ve bunlar, kendi bahtımda ve yaşamıma karışanların bahtında görüp sonunda saygı göstermeyi öğrendiğim o alınyazısının etkisiyle olmuştur.
İnsanların bu uğraşıp didinmeleri nedir sanki?
Sevgili dostum, hafiflik ederek ayağını doğru yoldan dışarı atan bir kimse, farkında olmadan başka yollara sapar ve bu yollar onu aşağı, hep aşağı götürür. Ondan sonra gökyüzündeki yol gösteren yıldızların pırıltısına boş yere bakar. Artık yapacak bir şey yoktur, hiç durmadan bayır aşağı gitmek ve öz benliğini Tanrı'nın öcüne kurban etmek zorundadır.
"İnsan bir kez yitirdiği şeyi başka bir kez yeniden bulabilir."
Gölgesi olmayan güneşe çıkmaz, bu en akıllıca ve en güvenilir yoldur.
Ve sen sevgili dostum, eğer insanların arasında yaşamak istiyorsan, gölgene bile paradan daha çok değer vermeyi öğren. Ama sadece kendin ve içindeki iyilik için yaşamak istiyorsan, o zaman zaten bu öğüde ihtiyacın yok demektir.
Sayfa 94 - Kolektif Kitap, 1. Baskı, ---SON---Kitabı okudu
Zira hakiki başlangıç ikinci başlangıçtır ve insan yeniden o ilk yanılgılarına geri dönmek istemese de onları yaşamış olduğu için yine de mutludur.
Sayfa 92 - Kolektif Kitap, 1. BaskıKitabı okudu
Olması gereken vuku bulacaktı, vuku bulan olması gerekendi; yazgı buydu ve ben bu yazgıda hem kendimin hem de diğer herkesin nasibine saygı duymayı öğrendim.
Sayfa 65 - Kolektif Kitap, 1. BaskıKitabı okudu
Normalleştirme
İnsan bir kere düşüncesizlik edip doğru yoldan ayrılırsa, onu hep aşağı, daha aşağıya çeken başka yollara da sapar.
Sayfa 64 - Kolektif Kitap, 1. BaskıKitabı okudu
Bir zamanlar yüreğimi böylesine büyük, böylesine aşkın bir heyecanla dolduran şeylerin, bugün bana bu kadar anlamsız gelmesi de korkunç!
Sayfa 33 - Kolektif Kitap, 1. BaskıKitabı okudu
..şimdi nasıl da uzaktan, nasıl da farklı bir şekilde bakıyor bana o geçmiş zamanlar..
Sayfa 32 - Kolektif Kitap, 1. BaskıKitabı okudu
Fakat heyhat, o zamanlara ruh katan ve o ruhu canlandırabilecek tek şey olan içimdeki o renk soldu artık ve o günlerde yüreğimde kabaran güçlü duyguları, o acıyı, o mutluluğu, o uysal sanrıyı ne zaman diriltmek istesem coşkulu pınarlara yol vermeyen sarp bir kayaya tosluyorum.
Sayfa 32 - Kolektif Kitap, 1. BaskıKitabı okudu
..zaten insan ruhuna atılan bir çıpanın tutunabileceği en sağlam zemin de işte bu gururdur.
Sayfa 29 - Kolektif Kitap, 1. BaskıKitabı okudu