Rabbim..Yarattığınım ben...
Senden ötürü sevmeli beni...
Susarak yalan söylenemediği için yakışıyordur belki de sessizlik insanlara!
Sayfa 133
Ben kabullendim bu ayrılığı..
Siyah kurdelemi astım yüreğime..
Yasımı ilan ediyorum..
"Şimdi sen git.
Giderken adresini bırak tüm yaşadıklarımızın hatırına...
Bırak ki canımın nerede yandığını bileyim..."
Herkesin dilinde olmasa da yüreğine oturmuş bir vazgeçişi var...kimi gidenden,kimi kalandan, kimi yanındakinden vazgeçmiş kendi bile bilmeden...
Sayfa 20
Gülümseyerek poz verdiğimiz fotoğraflara bakarken döküyoruz gözyaşlarımızı çoğu zaman...hayattaki en büyük ironilerden biridir bu belki de...
Sayfa 68
Her düş; kırıklığı ile yakar canı...
Sayfa 53
Şiir sokakta falan değil Bay'ım...
Şiir yokluğunda.
Pardon bayım, siz bu aşktan gittiniz diye iflas tabelası mı asacaktık yüreğimize?
Artık veda vakti ...
Mezar taşın bile olmayacak seni gömdüğüm geçmişte....Üzülmeyeceğim de ...Yok olmak senin tercihin...Siliyorum ben de işte....
Sayfa 92
Herkesin, dilinde olmasa da yüreğine oturmuş bir vazgeçişi var şu aralar.. Kimi gidenden, kimi kalandan, kimi yanındakinden vazgeçmiş kendi bile bilmeden...Yoruyor hayat bizi ve kaçışlarda buluyoruz istemeden de olsa kendimizi..
Siz hiç çalan bir şarkıdan kaçtınız mı?
Suçlamıyorum kimseyi, kader de diyemiyorum... Öylece debeleniyorum işte yaşanmışlıkların izlerinde.
Sayfa 64Kitabı okudu
Keskin kalemi yüreğine saplanıyor insanın. Her cümlesinde ayrı anlamlar taşıyan bu kitapta mutlaka hayatınıza, ruhunuza dokunacak cümleler buluyorsunuz.. Günlük yaşantımızdaki sıradanlaşmış, basmakalıp sözlerin dışına çıkılmış, cümle kurgusu anlatılmak istenene farklı bir bakış açısı kazandırmış.
Alın elinize kahvenizi sonra da 
Pia Umy Y.G. ile sohbete başlayın... :) Okumanızı tavsiye ederim...
İrili ufaklı pişmanlıklarımdan yaptığım kafesimi kırmaya çalışırken buldum kendimi...
Ne kadar da zor...Hiçbir şeyi baştan savma yapmadığım gibi bunda da iyiymiş işçiliğim...Hakkımı vermem gerek...