208 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
“İnsan olmak, gerçek insan, etiyle kemiğiyle insan olmak bile ağır gelir bize. Utanırız bundan, insan olmayı yüzkarası sayarız, benzeri olmayan toplumsal birtakım insanlar olmak için çabalarız. Ölü doğmuş insanlarız biz ve uzun zamandır canlı babaların çocukları değiliz, giderek daha çok hoşlanıyoruz böyle doğmuş olmaktan. Zevk duyuyoruz bundan. Çok yakın bir gelecekte bir şekilde düşüncelerden doğmanın yolunu bulacağız.”
"sana hiç bir zaman gül bahçesini vadetmedim ben. hiç bir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim ve hiç bir zaman huzur ve mutluluk vadetmedim. sana ancak bunlarla savaşma özgürlügüne kavuşmanda yardımcı olabilirim. sana sunduğum tek gerceklik savaşım"
Batuhan Karameşe tekrar paylaştı.
" Televizyon olmadığı için pencereden bulut seyretmeye başladım. Oradaki yayın çok iyi, haberleri daha güvenilir, gelip geçen bir iki uçak dışında pek reklam almıyorlar ve asıl önemlisi akşamları gök gürültülü sürpriz programlar var. Filmler genellikle kırlangıçların hayatı üzerine ve belki biraz monoton, ancak oldukça realist ,,, "
Düşünülenler, aynaya baktığımız her an ki kadar gerçek. bir şeyi var etmek için, onu düşünmek gerekirdi. Düşündüğümüz için vardılar, hayallerimiz bu yüzden gerçekti. Bir kediyi kedi yapan şey onun varlığı değildi. Düşünceydi. Kedinin varlığı olmayabilirdi, düşünerek var etmek mümkündü. Düşünmediğin de varlık yok olurdu. Somutluğun önemi var mıydı? İlla ki somut olarak mı var olmak gerekiyordu? Bizim düşüncelerimizde, bizler beraberdik. Bizler, çılgınlar gibi içiyorduk. Biz yaşadık, siz görmediniz.
kendimi asmaya ne kadar isteğim varsa onunla yemeğe gitmeyi de o kadar istiyordum.
kalabalıklar tek başına duran insanlardan nefret ederler