Piraye'ye yazdığı mektubunu şöyle sonlandırıyor
Senin bana nasip olman,
Şahsi hayatımın en değer biçilmez talihidir.
Nazım Hikmet Ran
“Sen beni kıskanıyorsun,
ve benim gülmem tutuyor.
Ben aşkı : hürmet
muhabbet
sadakat, diye anlarım
Halbuki aşk sadece muhabbet sende.”
Piraye'ye Mektuplar, Nazım Hikmet Ran
Takvimler 2 Haziran 1963'ü gösterdiğinde,
Yani 61 yıl önce bugün, gece yarısına yakın Nazım Hikmet ile Vera, her pazar günü yaptıkları gibi klasik türk kahvelerini içerler karşılıklı.
Nazım o gün biraz durgundur, Vera'ya:
“Kalk Veracığım, kalk da parka gidelim,
Kestane ağaçlarının altında otururuz.
Baştan aşağı çiçek
Piraye'ye yıllarca Nâzım'ı bekletip, Nâzım'ı Vera'ya yar eden dünya değil misin?!
Piraye