Hayatta bir şeyin üstesinden gelmek istiyorsan onu daima kendi avuçların arasında tutacaksın.
Sayfa 198Kitabı okudu
İlerlemek için belli bir yola sahip olmayan herkes bu dünyadaki en büyük tutsaktır. Aslen, seçimlerden soyutlanmış bir beliesizliğin için de kaybolmak değildir tüm mesele. Asıl sorun, kapıldığımız akıntının sonunda, nereye ait olduğunu bilmediğiniz meçhul bir adaya da varsanız, başarmış olmanın verdiği o müfrit zevkten mahrum olmaktır. Kaybolan için yaşamaya devam etmek zordur bu yüzden. Çünkü hayat rastgele kazanılmış zaferlerden hoşlanmaz.
İnsanoğlu kendi görüşlerini evrenin merkezine oturtmak yerine evrenin kendisini anlamaya çalışsaydı keşke...
Buna herkesin ihtiyacı vardır hayatta. Anlaşılmaya ve dinlenmeye...
İnsanoğlunun sahip olduğu esin tohumları, yaşamanın en zor anlarında filizlenir.
İnsanoğlu kendi görüşlerini evrenin merkezine oturtmak yerine evrenin kendisini anlamaya çalışsaydı keşke...Böylece kendine ait hissettiği tüm her şeyin sonu gelir,her şey başkalaşır ve algısını yeterince genişletebileceği için zirveden bakardı hayata.Daima denizin üstünde kalırdı, dibi boylamazdı.Ama ne yazık ki herkes ancak yaralarından kan sızarken ya da ancak son nefesinde,sadece bir anlığına yaşayabiliyor hayatı.Ne yazık ki çoğu için ölüm,varoluş gizeminin tek anahtarı...
Sayfa 202Kitabı okudu