Bilmiyorum, dostlar. Şu duvarlara bakın, şu insanlara bakın, şu yüzlere bakın... Hepimiz kendimizi kilitledik. Geceleri tecavüzcüler ve katiller dolanır ve hanımlar kendilerini kilitleyip asıl çocuğu, düşlerinin erkeğini beklerler; para ve ruh sahibi, sohbeti muhteşem, annelerinin onaylayabileceği biri. Çalar saati kur. İşte çıkabìlir karşına... yarın, ertesi hafta, ertesi ay, ertesi yıl... orada bir yerde olduğuna kuşku yok...
Pis Moruğun Notları 2, Charles Bukowski