Öğrenmek isteyenlere öğret.
Sayfa 146Kitabı okuyor
Kaybolmalarını istedim, ilginç yerler keşfetmenin en iyi yolu kaybolmaktır. Hayatına bir hayal katmaya çalış; bütün bir insanlık binlerce yıllık gözlemden sonra tepemizdeki gökyüzüne bir yığın akılcı açıklama getirmiş. Bugüne kadar yıldızlar hakkında öğrendiğin ne varsa unut, bırak yıldızlar yeniden meleklere ya da çocuklara ya da şu anda ne istiyorsan ona dönüşsünler. Korkma, kimse aptal demez sana, ne de olsa bir oyun bu, tam tersine hayatını zenginleştirir.
Sayfa 141Kitabı okuyor
Hayatın zevki farklı olmaktaydı. Mutluluk, zaten sahip olduklarıyla -bir sevgili, bir oğul, bir iş- tatmin olma duygusuydu. Oysa Athena, tıpkı benim gibi, dünyaya böyle bir hayat yaşamaya gelmemişti.
Sayfa 139Kitabı okuyor
Sevmediğin bir şeye inanamazsın, öyle değil mi?
Sayfa 137Kitabı okuyor
Sen ne olduğuna inanıyorsan osundur.
Sayfa 153Kitabı okuyor
Sen de benim gibi hoşnutsuz bir insansın. Senin 'gerçekliğin' başkalarının 'gerçekliği' ile uyuşmuyor.
Sayfa 136Kitabı okuyor
Ben kim değilim?
Sayfa 136Kitabı okuyor
"Hiçbir şey söylememeni istedim senden. Sadece inan, hiçbir şeyden kuşku duyma. Yaşıyorsun ve evrenindeki tek nokta bu mum. Buna inan. Yolun seni hedefine götüreceği düşüncesini kafandan at. Asıl olan, attığımız her adımla vardığımızdır. Her sabah kendi kendine şöyle de: 'Vardım.' Böyle yaptığın zaman, günün her saniyesiyle bağlantıda kalmanın çok daha kolay olduğunu göreceksin."
Sayfa 135Kitabı okuyor
Her şey hem çok basittir hem de çok karmaşık! Basittir, çünkü tek gereken bir tutum değişikliğidir; artık mutluluğu aramazsın. O andan başlayarak bağımsızsındır; hayatı başkalarının gözleriyle değil, kendi gözlerinle görürsün. Yaşıyor olmanın serüvenini aramaya çıkarsın. Aynı zamanda karmaşıktır da. Herkes bana mutluluğun ulaşılmaya değer tek hedef olduğunu öğrettiği halde neden mutluluğu aramıyorum? Neden hiç kimsenin gitmediği bir yoldan gitmenin riskini göze alıyorum? Kaldı ki, "mutluluk nedir?"
Sayfa 134Kitabı okuyor
...neden sen de herkes gibi normal bir hayat yaşamıyorsun?
Sayfa 131Kitabı okuyor
Sedirde sesini çıkarmadan oturuyordu ama ruhunun dans ettiğinden emindim.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Seni seviyorum, anneciğim.
Sayfa 130Kitabı okuyor
Kelimelerin kötü yanı, kendimizi başkalarına anlatabileceğimiz ve başkalarının söylediklerini anlayabileceğimiz hissini uyandırmalarıdır. Fakat dönüp kaderimizle yüzleştiğimizde yetmediklerini görürüz.
Bazı şeylerin gitmesine izin vermek işte bu nedenle çok önemlidir. Onları serbest bırakmak. Gevşek olanı kesmek...
İnsanların hiç kimsenin işaretli kağıtlarla oynamadığını anlaması gerekiyor; bazen kazanırız ve bazen de kaybederiz. Hiçbir şeyi geri almayı bekleme, yaptıkların için takdir edilmeyi bekleme, ne kadar zeki olduğunun keşfedilmesini bekleme ya da aşkının anlaşılmasını. Daireyi tamamla. Gururlu, yetersiz ya da kibirli olduğun için değil, sadece artık onun senin yaşamında yeri olmadığı için. Kapıyı kapat, plağı değiştir, evi temizle, tozdan kurtul. Geçmişte olduğun kişiyi bırak ve şu anda kimsen o ol....
Öğren, ama öğrenirken her zaman yanında başkaları da olsun. Yalnız başına arama, çünkü yanlış bir adım attığında yanında sana doğru yolu gösterecek kimseyi bulamazsın.
Sayfa 129Kitabı okuyor