Memur Akakiy Akakiyeviç'in anlatıldığı bölümü okurken aklıma derhal Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna'sındaki Raif Efendi geldi.Gogol Palto'yu 1800'lü yılların başında yazarak gerçeklik akımını başlatmış , Sabahattin Ali ise tam 100 yıl sonra benzer bir tarzla karşımızda . Aslında birçok yazara konu olmuştur bu aşırı çekingen insanlar . Okurken iyi ki çekingen insanlar var, olmasaydı edebiyat dünyası ne yapardı diye düşünürken Dostoyevski'nin "Hepimiz Gogol'un Paltosundan çıktık."sözü aklıma geldi ve ne demek istediğini tam olarak anladım.Kitabın Akakiy Akakiyeviç 'in ölümünün de anlatıldığı yere kadar olan kısmı gayet güzeldi. Ancak sonuç hem gerçekçi hem de daha iyi olabilirdi.Hortlamalı bir son, okurken artan beklentimi karşılamadı..
