Rabia Nihal.
@rabias2
𝓚𝓲𝓽𝓪𝓹𝓵𝓪𝓻 𝓲𝓷𝓼𝓪𝓷ı𝓷 𝓻𝓾𝓱𝓾𝓷𝓪 𝓲𝓵𝓪ç𝓽ı𝓻.
wattpad.com/user/rbnhl1
Öğrenci
Mezun
İzmir
Sivas, 17 Ekim 2004
243 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Baran artık bulunmak istiyordu ama belki de onu bunca zamandır aradığımız yerler hep uzaktaydı...
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Oysa zihnim bir kapandı. O ışık bir güneş kapanına takıldı, bu bir tuzaktı. Kapan ışığı aldı, değiştirdi, dönüştürdü ve yansıttı. Bir kez kapana takılan hiçbir ışık artık eskisi gibi ışıldayamazdı.
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
İçimdeki dehşet karşımdaki Aziz Ata'nın gözlerine yansıdı, değişti, dönüştü, dağıldı ve başkalaştı. Berfu'yu karakola götürülürken resmettim zihnimde, sonra bir ışık yakmak istedim, umut verici bir sebep aramak istedim duyduklarıma dair.
Okur Takip Önerileri
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Telefonu tutan elim sıkıca tuttuğum telefon ile kulağımdan kayıp düşerken aklımdan yüzlerce görüntü geçti. Baran ve Berfu'nun çocukluğu, oynadığımız oyunlar, birlikte söylediğimiz şarkılar, okuma bayramları, alışverişler, ilk sinema günümüz...
Doğum günü partileri, hediyeler mezuniyetler, aile buluşmaları...
İlk başarılarımız ve ilk başarısızlıklarımız, ilk kazançlarımız ve ilk kayıplarımız...
Hepsi geçti gözlerimin önünden.
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Nefesimi tuttum. Bunun ardından gelecek olan hangi haberin Dünya'yı bu kadar dağıttığını düşünürken kalbimin bile durmak üzere olduğunu hissettim. Hiçbir şey söyleyemedim, hiçbir şey soramadım. Yalnızca sustum, yalnızca bekledim konuşmasını...
"Baran'ın hattı," dedi, "Berfu'nun odasından çıktı.''
Önce bu cümle yankılandı zihnimde, sonra devamı yankılanmaya başladı.
"Oyuncak bir ayının içine saklanmış."
Anlam vermeye çalşan zihnim her sorumu cevapsız bıraktı o an. Baran'ın hattının Berfu'da işi neydi? Hat neden saklanmıştı? Neden bunca zaman hiçbir şey söylememişti?
"Berfu'yu karakola götürmüşler." dedi Dünya Can,
"Konum atıyorum. Orada buluşuruz."
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Bir şey mi oldu Dünya?"
"Bir şey oldu." diye mırıldandı dalgın sesiyle. Ve o an anladım. Bir şey olmuştu, art arda aramaya değer, Dünya'nın sesinde bile deprem etkisi yaratacak kadar sarsıcı bir şey olmuştu.
Dünya bir anlığına durdu, kendini toparlamaya çalıştı ve zar zor anlatmaya başladı,
''Baran'ın telefonu ormanda bulunmuştu ya hani. İçinden hat çıkmamıştı..."
"Evet?"
'Polisler..." dedi, "Hattı bulmuşlar."
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Arayan Dünya Can'dı.
Aziz Ata'nın yanıbaşıma gelmesini umursamadan durdum ve telefonu kulağıma götürdüm.
"Ne var Dünya ne!" dedim tüm sinirimi ondan çıkarırcasına.
"Derin..."
Dünya Can'ın sesi ise tüm öfkemi alıp götürecek kadar endişe vericiydi.
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Özür dilerim!" dedi Aziz Ata.
Telefonum sustu ve tekrar çalmaya başladı. Oysa umursamamakta kararlıydım.
"Böyle bir şey söyleyeceğini asla tahmin edemezdim Derin, yemin ederim." dedi Aziz Ata,
"Bilsem kapıyı açmazdım! Haberi olduğunu bile bilmiyordum! Çok üzgünüm, yemin ederim bunun hesabını da soracağım!"
O da dağılmıştı. Saçları, duyguları, bakışları darmadağınık olmuştu. Söylediklerinin doğru olduğuna inansam da öfkem ona değildi zaten. Ve dinmiyordu...
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Tedirgin olarak kenara çekildim, saçlarımı ve üstümü başımı düzeltme ihtiyacı hissederek elbisemi çekiştirdim. Ne yapacağımı bilemedim. Ben Aziz Ata'dan hoşlandığım gerçeği yüzünden annesiyle tanışıyor olmam sebebiyle gerilirken bambaşka bir gerçek yüzüme çarpıverdi bir anda.
Bu kadın annemin kayınvalidesi olacaktı!
Peki bu meseleyi biliyor olabilir miydi?
Benim kim olduğumu biliyor olabilir miydi?
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Kim?" diye sordum merakla.
"Birini beklemiyordum." dedi Aziz Ata.
Meraklı adımlarla kapıya doğru ilerleyip kapının deliğinden baktı ve huzursuz bir nefes alıp bana döndü. Ona merakla
bakıyordum.
"Annem." dedi.
"Annen mi?"
"Beklemiyordum. Habersiz gelmiş. Ama merak etme, misafirim olduğunu görünce beş dakika oturur gider."
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Kalabalık bir aile fotoğrafı olduğu için.." diye mırıldandı Aziz Ata,
"O ayrıntıya dikkat etmemiştim. Görseydim koymazdım oraya."
"Sorun değil, beni ilgilendiren bir durum değil zaten.'' dedim gülümseyerek.
Aziz Ata öfkeli bir nefes aldı, bu öfke kendineydi, bunu anlayabilmiştim. Ama bana herhangi bir açıklama yapmasına gerek olmadığını iyice anlatabilmek için konuyu
değiştirmeye çalıştım.
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Kız Aziz Ata'nın çocukluk aşkıydı, birlikte büyümüşlerdi. Kız ile baş başa oldukları fotoğrafları bir yerlerden çıkarıp atsa bile hayatının her anına dair hatıralarda hep olacaktı.
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Bu sen misin?" diye sordum fotoğraftaki erkek çocuğunu göstererek.
Aziz Ata yanı başımda durmuş elimdeki fotoğrafa bakarken başını salladı ama sanki sorduğum soru ve elimde tuttuğum fotoğraf onu bir şekilde rahatsız etmişti.
"Benim.'' dedi.
"Bu da çocukluk aşkın sanırım.'' dedim gülerek,
"İlişkilerdeki zevkin hiç değişmemiş. Çocukluk aşkın bile sarışın ve mavi gözlü. Geçen gün gördüğüm eski sevgilin de..." derken bir anda sözümü kesti.
"Bu o." dedi.
Duyduğum cevap karşısında donakaldım.
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Ama artık o konuyla ilgili bir umudum yok. Aylar oldu..."
Hayatımızdaki her konu can sıkıcıydı, hangi konuyu açsak elimizde kalıyordu resmen.
"Öyle düşünme." dedi Aziz Ata, "Her düğüm bir anda çözülür."
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Evin gerçekten güzel olmuş." diye mırıldandım.
"Bir saat önce bu kadar güzel değild.i.." dedi bir anda.
Başımı kaldırıp şaşkın bir ifadeyle yüzüne baktığımda bana gülümsedi.