realistbirpesimist
@realistbirpesimist
Lisans
57 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sosyal değilsin, kendinden kaçıyorsun
Buna karşılık, kim olursan ol, bazen başkası mağrur bir yüzle de olsa sana bakar , kulaklarını açıp söylediklerini dinler, yanında durmana izin verir, ancak sen kendini dinlenmeye değer biri olarak görmezsin. Dolayısıyla başkasının da bunları yapmakla mükellef olduğunu düşünmenin bir gereği yok, zira sen üzerine düşeni yaparken, başkasıyla birlikte olmak istemiyordun, sadece kendinle olmayı beceremiyorsun.
Ünlü Sokrates veya insan meselelerine aynı şekilde yaklaşan, onunla aynı itibara sahip olan başka biri şöyle der:
"Yaşamımdaki eylemleri sizin kanılarınıza göre şekillendirmemek kadar azimli olduğum bir konu daha yoktur."
Erdem tüm bu şeyleri dağıtır, hazlara izin vermeden önce onların değerini hesaplar, onayladıklarına az değer verir ya da izin verse bile duyduğu hazları ihtiyaç olarak görmez, aksine dizginleyerek değerlendirir.
Okur Takip Önerileri
Haz için uğraşan biri zorluğa ve tehlikeye, insan yaşamını kuşatan önce tehdide ve yoksunluğa nasıl direnebilir? Böyle yumuşak bir düşmana bile boyun eğiyorsa ölümün yüzüne, acılara, dünyanın ve en acımasız düşmanların neden olduğu yıkımlara nasıl katlanabilir?
Nitekim haz, biteceği yere ilerler ve başlar başlamaz sonu arar.
Dolayısıyla yargısı doğru olan mutludur, her ne olursa olsun, mevcut durumunda başına gelen şeylerden memnun olan, kendi koşullarına uyum sağlayan ve yine koşullarının yarattığı her durumda aklın rehberlik ettiği insan mutludur.
Erdem önden gitsin, işaretleri taşısın. Hazzımız da olacaktır, ancak onun efendisi ve dizginleyeni olacağız, bir şey bizi ikna etmiş olacak, hiç zorlamayacak.Ancak liderliği hazza verenler, ikisinden de yoksun kalır, erdemi yitirirler, hazza da sahip olamazlar, aksine haz onlara sahip olur, hazzını yokluğu onlara işkence gibi gelir, fazlalığı ise boğazlarını sıkar. Hazdan mahrum kalınca zavallı, hazza boğulunca ise daha zavallı olurlar.
Erdemin tarafına geçen soylu bir karakter örneği sergilemiş olur, hazzı takip eden ise zayıf,kırık ve erkekliğini yitirmiş görünür; birisi onun için hazlar arasında bir ayrım yapmadıkça rezil şeylerin peşinde olacaktır, o ancak böyle bir ayrım sayesinde hangi hazlarının doğal arzusunun sınırları içinde olduğunu, hangilerinin kendiliğinden öne atıldığını ve sınırsız olduğunu, bu yüzden ne kadar çok doyurulursa o kadar çok aç kalacağını bilecektir.
En seçkin efendi olan erdemi, hazzın hizmetçisi yapmak ruhunda hiçbir yüce değer taşımayan insanın davranışıdır.
Sen hazzı kucaklıyorsun, ben ona gem vuruyorum; sen hazdan hoşlanıyorsun, ben onu kullanıyorum;sen onun en yüce iyi olduğunu düşünüyorsun, ben onu iyi olarak bile görmüyorum; sen haz için her şeyi yapıyorsun, ben hiçbir şey yapmıyorum.
Ancak bugüne dek kendimle hiç dost olmadım.
Niçin gösterebileceğim değil de hissedebileceğim türde, işe yarayan iyi bir şeyi aramıyorum?İnsanların bakakaldığı, önünde durduğu ve şaşkınlıkla birbirlerine gösterdikleri, dışı parıldayan bu şeyler kendi içinde değersizdir.
İnsan söz konusu olduğunda gözlerime inanmıyorum, kendisi sayesinde doğruyu yanlıştan ayırabildiğim daha iyi daha kesin bir ışığım var. Ruh için neyin iyi olduğunu ruhun kendisi bulsun.
Hakikatin en kötü yorumcusu olan avamın neyi onayladığını değil, edebi mutluluğa nasıl erişebileceğimizi araştıralım.
Hiçbir insan kendi başına hata yapmaz, her insan aynı zamanda başkasının hatasının nedeni ve kaynağı olur. Zira sadece örneklere ayak uydurmak zarar verir, içimizden biri düşünmekten ziyade inanmayı tercih ettiğinde artık yaşamla ilgili düşünemez hale gelir; her daim bir hataya inanılır, o hata dönüp durur ve elden ele geçerek yıkımımıza neden olur. Başkalarının örnekleri yüzünden ölürüz; sağlıklı olacağız , yeter ki kendimizi kalabalıktan kurtaralım.