Reşat İPŞİR
@resatipsir
Lisans
20 Eylül
68 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Gerçeklikten daha güç, netlikten daha zahmetli ne olabilir?
Bir kitap okudu
438 syf.
10/10 puan verdi
·
49 günde okudu
Bir an içinde, bütün kasabada, “İnce Memede kurşun geçmiyormuş,” lafı yayıldı.
Okur Takip Önerileri
“İnce Memed mi?” diyordu. “İnce Memed dedikleri de bir sabi çocuk. Ama tepeden tırnağa yürek…”
Çukurovada, Toroslarda İnce Memedin macerası büyütülerek dilden dile dolaşıyordu. Herkes İnce Memedden yanaydı. Dağlar halkı, yayılan macerasından dolayı İnce Memedi bütün düşmanlarına karşı, her tehlikeyi göze alarak koruyabilirdi. Ama ne pahasına olursa olsun. 
Abdi Ağayla Ali Safa Beyin isteği üzerine Kalaycının İnce Memede kancıkçasına pusu kurduğu, İnce Memedin bu pusudan burnu kanamadan kurtulduğu, üstelik de Kalaycıyı yaralayarak, iki arkadaşını vurdugu, Kadirliden Kozana, Ceyhandan Adanaya, Osmaniyeye kadar bütün Çukurovada duyuldu.
Savrun gözünde İnce Memed karanlık bir korku gibi dolanıyordu.
Düşünmek, tecrübenin yerini tutar. 
İndirdiler Heletenin düzüne
Kellesi yokkine bakam yüzüne
Benden selam söylen Nukrak kızına
Neneyle neneyle Iraz neneyle
Çık dağlar başına bana eleyle.
Nukrağı dersen de Ofunun dağı
Derde derman derler kartalın yağı
Ayağına düştüm Besninin beyi
Neneyle neneyle Iraz neneyle
Çık dağın başına ordan eleyle.
ELBET
-İNSANLIK DÜŞMANLARINA-
Âhin yeli bir gün bu cihandan geçer elbet
Can düşmani zâlimleri tek tek seçer elbet
Hiç kimseye kalmaz bu cihan sahibi belli
Endâmına uygun kara gömlek biçer elbet
Masumlara kan kusturarak kanlar içenler
Bir gün ecelin zehrini tas tas içer elbet
Devran değişir gün ağarır bir ulu kuvvet
Dehşet saçan âsilere dehşet saçar elbet
İnkâra gerek yok Seferî Hakk’ın gücü sonsuz
Çağlar kapayıp yepyeni çağlar açar elbet…
(İstanbul,17.10.2023)
Mustafa Nejat Sefercioğlu (SEFERÎ) 
Mustafa Nejat Sefercioğlu
Görüş sahası ne kadar dar olursa olsun, insan muhayyilesi geniştir.
Evler, ağaçlar, kayalar, yıldızlar, ay, toprak ne varsa dünyada, hepsi karanlığın içinde kaybolmuşlar, erimişlerdi. Usuldan usuldan karanlığın üstüne yağmur çiseliyordu. Yağmurla birlikte, hafifte bir yel esiyordu. Yel, soğuk bir yeldi. Arada bir, durup durup köpekler karanlığa havlıyorlardı.