... Seninle benim arama büyük bir uçurum kondu...
Sayfa 140Kitabı okuyor
Bu İlk Kaçış Değildi..
~
..Hafif ve tatlı bir rüzgarla sallanan hava,
bir ayna gibi dümdüz olan deniz ve bu aynada parıldayan güneş,
gözlerimin önüne manzaraların en muhteşemini seriyordu…
~
Ama açlık ne dost ne akraba ne insanlık ne de hak tanır; onun için taş yüreklidir, acıma duygusundan yoksundur.
Sayfa 366Kitabı okuyor
İnsan yaşamının inişli çıkışlı durumu işte böyle bir şeydir ve ilk şaşkınlığımı azıcık üstümden attığımda benim payıma da yığınla acayip akıl yürütmeler düşmüştü .
Sayfa 172
Bu düşünceler saatlerimi , günlerimi , hatta haftalarımı ve aylarımı aldı diyebilirim.
Sayfa 172
Ah , insan korkunun pençesine düşünce ne de gülünç kararlar veriyor! Korku , insanı rahatlatmak için mantığının sunacağı tüm araçlardan yoksun bırakıyor
Sayfa 174
Bu karman çorman düşünceler beni bütün gece uyutamadı , ama sabah uykuya yenik yenik düştüm ve zihnim yorgun, ruhum tükenmiş olduğundan , tuhaftır ama deliksiz bir uyku çekip , daha önce hiç olmadığım kadar toparlanmış biçimde uyandım .
Sayfa 175
Bununla birlikte bu insanlar tarafından keşfedilme tehlikesiyle karşı karşıya olmadığım kanaati ve zaman , onlara ilişkin huzursuzluğumu köreltmeye başladı , bende tıpkı önceki gibi kendi halimde yaşamayı sürdürdüm .
Sayfa 181
Zihnimi durumumun iyi yönüyle avuttuktan sonra ne tür bir yerde bulunduğumu ve bundan sonra ne yapabileceğimi anlamak için çevreme bakınmaya başladım ve kısa sürede avuntum azaldı çünkü tek sözcükle berbat bir kurtuluştu bu :
Sayfa 49
Sanıyorum ki bir tek kişinin sahip olabileceğinden çok daha fazla ve her çeşitten malzemem vardı , ama henüz gözüm doymamıştı.
Sayfa 59