Yüreğini kolla Aureliano, ölmeden çürüyorsun.
Aynı şehirde yaşasalar bile aralarında belki on belki yirmi kilometre olan iki insan.
İnsan çocuk sahibi olunca kartlar yeniden dağıtılıyor.
Okur Takip Önerileri
Gözlerine baktım. Ulaşılması imkansız bir ada gibi duran büyük gözlerine. Yine aynı karanlık, ama sanki bu kez daha bir geleceğe dönük.
Birilerini sevindirmenin ve bundan dolayı sevinç duymanın ne kadar kolay olduğunu hissediyorum..
Kendi olarak, sana gelen-
sana gereksinimi olmadan, seni isteyen-
sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen-
kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan- -
O, işte..
Diyeceğim o ki bütün sıkıntılarını kendi yaratmaz insan.
Benim bol bol yerim var gerçi; ancak bu yer bir boşluk. Belki de yeterince yerim yok; yer yalnızca boşluk demek değildir belki.
Bir şey bildiğimden değil ama insanın ruh hali yüzüne yansıyor bence. Yüzünde bir acı vardı.
-Mutsuz olduğunu nerden biliyordunuz?
-İnsanın yüzü söyler… söylemez mi?
Doğrusunu ister misiniz, benim aylığım bin lirayı bile bulmuyordu. Ama oturduğum evin kirası binikiyüz liraydı.
Oturup konuşalım
Bulsun kelimem kelimeni...
Bir incelik gösterin
İncinmesin yüreğim..
Bu gidişle batar bu memleket batar, vallahi de batar, billahi de batar...