(…) ‘’tek korkum, ürperişlerin algılanamayacak kerte unutulmuş, yedi kat yerin dibine gömülmüş olmasıydı, dediniz." Ta derinlere de kaçsa, dokunuşların hissedilebileceği an'lara sımsıkı sarılmalıyım.
Sayfa 121 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Giderek kendimize daha kalın kabuklar ediniyoruz, dikenli duyargalarımızı daha çabuk içeri çekiyoruz, dediniz. Kabuklu hayvanlara benzedik; öyle ki, titreşimlerimizin suyun gel-gitlerine mi, kendimize mi ait olduğunu, ruhumuzun mu, bedenimizin mi üşüdüğünü başta kendimiz, artık kimse kestiremiyor. Onun için kabuklarımıza dokunmamız, dokunmamız, denizlerin derinliklerinde, mağaralarında da birbirimizi ve kendimizi aramaya gitmemiz gerek, dediniz.
Sayfa 121 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ama beni asıl şaşırtan ya da beni güzel bir güne açan onun birkaç dakikada bir, her yaşta olabilmesi. Gülümserken ayrı yaşta, başını düşünceli düşünceli camdan yana çevirince ayrı yaşta, parmakları su bardağının boynunda gidip gelirken büsbütün farklı, martinisini yudumlarken daha başka, garson ve hiçbiri olmadığı zaman ise nereye, hangi yaşa konacağını bilemeyen özgür muhabbet kuşu hali. Onun bu, kendi zamanını bulma hali.
Sayfa 115 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ömürlerinde hiç bardak devirmemiş insanlar vardır, hoşlanmadığım onlar.
Sayfa 102 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Biliyor musunuz, korkmuyordum. Ölmek, ölüm; bunun düşüncesi beni hiç ürpertmiyordu da, unutuş.. bakın işte bu ağırlığı taşıyamıyordum.
Sayfa 92 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Zaten affetmek onur kırıcı olur, diyordu kadınlardan biri.
Sayfa 77 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Atı vuran adamın da vurduğu atı unutamadığı biliniyor. Atın gözü hep ona bakar, nereye gitse onu izlermiş de... Evet... Ömürboyu.
Fakat ötekiler, onlar? Onlar hangi atı vurdular?
Onlar vurulan atlar. Gözleri üstümüzde olanlar.
Sayfa 69 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Size o kadar çok şey anlatmak istiyorum ki. Konuşmaksızın.
Evet, konuşmaksızın.
Sayfa 53 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
hep onlardan konuşmadık mı çırpınan göğsün avcumda solana kadar?
Sayfa 52 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bende kalan ise hep perondaki o küskün yüzün. Beni bana suçlu kılan yüzün.
Sayfa 38 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Benim üzüntüm sana ulaşamadan ayrılmak. Ulaşmadan ayrılmayalım.
Sayfa 3 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bu bakışma böyle olması gerektiği için böyledir. Vardır. Kendisidir. Kendinden başka hiçbir şeyle açıklanamaz.
Sayfa 25 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
..açıklanması gerekli her şey açıklanıp bitmiş, artık herhangi bir açıklama olmaksızın da taze otla örtülü kırlıklarda elele yürüyebilirlermiş -yürüyorlarmış- gibi, sorgulamalardan uzak bakışlarla bakıyorlar birbirlerine.
Sayfa 22 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Hem, durmadan düş kırıklığına uğramaktansa, her şeyi havada, bir soru işareti halinde bırakırsın, olur biter.
Sayfa 22 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Baba, ben fareli köye kavalcı olucam, dediğim zaman babam, oğlum aklını başına topla, diye diye beni omuzlarımdan tutup çuval silkeler gibi silkelemişti; kafatasımın içindeki şeyler yer değiştirdi mi, değiştirmedi mi, iyice emin olmadan da koy vermedi; kutuda zar çalkalanır ya hani, kafatasım da beynimi öyle sallayıp durdu işte: Oğlum, aklın başına geldi mi? Geldi mi aklın başına oğlum? Geldi, baba.
Sayfa 12 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu