Yağmur "çağın kundakları"yla tutuşan bir yangın sonrası, insanın "içinin göklerinden " gözyaşı olur yağar kalbe. Taşlaşmış kalpler yumuşar. Geçmiş, gelecek ve an aydınlanır gözyaşlarıyla arınan ruhta. Umutlar devşirilir.
Sen uzak bir nehirsin denizlere yabancı
Ben ruhumun çölüne göklerden su taşırım
Senin kalbinde kahra gülümseyen bir sancı
Ben kalbimi dağların derdiyle paylaşırım