Ruhumuz yorgun, ruhumuz yaralı, ruhumuz yaşlı...
Hiçbir şey dışarıdan göründüğü gibi değil. İçimizdeki fırtınaları görmüyor kimse. Görmüyor ama yorumluyor.
"Daha ne yaşadın ki?" Sorusuna maruz kalmayan bir tanemiz bile yok içimizde. Yaşıyoruz yaşıyoruz; içimize atıyoruz, ruhumuza vuruyor.