Rüknettin’in kalbi için kehanetler
ı
rüknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.
bir mevsimin kıyısından tutarsan rüknettin
kurak ovalara yağmurlar yağar
ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi
kalbin şiir olup vadilerini sular.
senin de vadilerin vardır rüknettin!
kehanetler kurarsın, yağmalarsın kendini
kurtarıp o yangında ilk önce kalbini
niyedir, aynalarda azalır
Sayfa 102 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
o halde hamdolsun
hamdolsun cenneti ve cehennemi
bize bir karşılık kılana
ruknettin ve doktoru kovuşturana
kalpleri buluşturana
güneşi ve ayı
aşkı ve acıyı
hamdolsun kavuşturana.
Sayfa 134Kitabı okudu
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
doktorum, uçan insandır aslında
kalp denen ırmak
arayıp denizini bulunca
Sayfa 133Kitabı okudu
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
su yükseliyor
iyi ki gemideyiz ruknettin
iyi ki senin öbür adın rüzgâr
iyi ki mevsimden mevsime bir yol
yani inanan bir kalbin var.
Sayfa 131Kitabı okudu
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
şimdi gitsek
bir yerde güneş kalır mı
biz yokken gülleri sulayacak
bir yağmur içeri girer mi
Sayfa 129Kitabı okudu
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
benim de buharım tüterdi doktor
bir zaman, aşktan bahsedilince.
Sayfa 126Kitabı okudu
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
de ki bulunur elbet
iyi bir hâl üzre kaybolan kişi.
Sayfa 125Kitabı okudu
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
benim öbür adım rüzgâr
uğradığım orman
değdiğim kalb uğuldar.
Sayfa 124Kitabı okudu
Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler
iyi ruhların arasında dolaşan
bir gölgeden söz ediyorum
acıdan çatlamış kalbi
soğuğa dayanıklı kılan
bir bilgiden
terkedilmiş şizofrenleri
kendine çeken vadiden
keşişlerin hüznünden
ve bir aşk yüzünden
ayları karıştıran kişinin
tababeti ruhiyesinden
size kendimden bahsediyorum doktor
ben kar yağarken ıslanmam.
Sayfa 122Kitabı okudu