Ve yanılmıyorsam yalnız insanların,
Kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zaman.
Mesela o zamanlar
Mutsuz olduğunda insanlar,
Yok olurmuş bazı dakikalar.
Didem Madak
Gecenin karanlığında, körlükten yorulmuş sabahı doğuruyor güneş,
Evvela kuşlar karşılıyor onu her biri kendi sözcükleri ile.
Sonra bir serinlik. Ardından evlerinden çıkan insanların ayak ve artlarından hızla vuran demir kapı sesleri...
Sabah gözlerini kamaştırırken, güneş iyice yıkıyor yüzünü onu ayıltmak için. Doğumun sancısını unutmuş, doğurduğu sabahı bütün gün şefkatle kucaklıyor ama nafile.
Yeniden gece gelip alıyor onu elinden.
Bıkmadan, yorulmadan her gün yeni sabahları doğuran o güneşin azmi, sadece sabaha duyduğu aşk olamaz!
Bu ancak; aşkın sahibinden aldığı buyruğa hiçbir karşılık beklemeden duyduğu aşk olabilir.
Aşkın sahibinin, buyruğuna aşık olmak...
Böyle bir hal varken, aşkın sahinin; "batıdan doğur" emrine karşılık, her gün şefkatle kucakladığı sabaha, o güne kadar hiçbir benzeri görülmemiş düşmanlığın, tüm canlıları kasıp kavuran sıcaklığını vermekten nasıl cimri olabilir!
O ancak; ait olduğuna ait olana merhametli, asî olana çok yakın durur.
Muhammet Çılgın✍️
Peki bu içimiz ne olacak üstadım
Hani kimsenin canı acımasın diye
Bizden başka kimse üzülmesin diye doldurduğumuz içimiz
Dosttan, yârdan dertleri alıp alıp
Uçan kuşun önünden rüzgarı çektiğimiz içimiz
Sabahları ekdiğimiz
Geceleri biçtiğimiz
Her maviden pay çıkartıp
Karanlığa ittiğimiz
Gönülden dile düşmeyen
Beslemeden büyüyüp giden
Gülmeye âşık gözyaşı gibi
Ölüp ölüp dirilen içimiz
Ne olacak üstadım
Şu insan yüklü kalbimiz
Hüzne sevdalı bu içimiz, ne olacak...
Önder Köse
Aşk-Birhan Keskin
sevgilim sabahın erkenini seviyor,
ben geceyi ve esmerliğini onun,
o dorukları seviyor, korkuyor bundan
ben rüzgarla buluşan tepeyi, tuhaflığı,
ona bir yeşil gülümsüyor,
ben, hayatı delice sevdiysem nasıl,
diyorum, seni de öyle.
o kendi boşluğunda oyalanan günlerde
canı sıkılan bir çocuk gibi uyuyor,
ben göğe bakıyorum geceden,
kendi çukurunu
Ve Güz Geldi Ömür Hanım
Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı... ve