Bana son noktayı koyan su ve ateş filmine bunu nasıl izlersiniz diye çıldırmasi olmuştu...
Çok sonra anlayacaktim.. evdeki sesler sadece sevişme sesi olunca böyle oluyordu...
Çok küçük yaşta bu kafaya geliyordu..
Evinde televizyon olmamalıydı.
Bunlara şaşırmıyorum, bu fikirlere sahip birinin bu denli rahat ifade edişine şaşırıyordum.. çoktu böyle insanlar ama okulda değildi onlar..
İmkansiz ask Başka zaman başka bi yerde
camın önünde oturup karanlık sokağı seyrederken arkadan cama yansıyan bir yüz. kime ait olduğu belirsiz bir insan silueti . peşisıra gelen ürpertici yalnızlık.onca gürültü içinde korkutan şey müziğin karanlıkla karışık sessizliği mi , yoksa seçimini bizzat kendimizin yaptığı yalnızlık mı içinizde sancıyan.
camdaki yüzü tanımazsınız, korkudan mı
Asgarî ücret açıklanmış. Tabi ki Kanada ile Türkiye'nin şartlarını kıyaslayamam fakat burada 15 günlük maaşınızla yani 2 bin dolara bilet de dahil Küba'ya 1 haftalık tatile gidebiliyorsun veya Meksika'ya .Yani bunu garsonluk yapan bir işçi bile yapabiliyor. Tamam 15 günlük de olmasın hadi bir senelik maaşını hesaplayalım. Bu adam
RT???
Bir komutanın kaleminden...siz oğlu şehit olan aileye acı haberi vermeye gittiniz mi hiç? Hayırmı? Dinleyin o halde; sabah daha mesai başlamadan yazılı bir emir düşer önünüze yukarı köyden ahmet oğlu mehmet şehit düşmüştür yarabbim dersin, dağa çıksamda üç gün aç susuz kalsamda bu haberi vermesem... Ama giyersin tören üniformanı,bir kaç
Öyle güzellikler vardır ki
siz sadece hayran hayran izlersiniz
Öylece bir köşede
Öyle sessiz
Öyle kimsesiz...
GİDİŞAT VE KUM TANELERİ
Herkes yaşadığı her vakti sanki bir filmin son sahnesiymiş gibi yaşıyor. Bir karar, bir olay ve sahne sonlanır. Mutlu, mutsuz veya bir boşluk içinde son bulur sahne. O bitmişlik içinde güne veda ederiz karanlık içinde. Ama film ister istemez devam eder. Sahneler ardınca sıralanır biz olduğumuz yerde durmaktayken.
Duygular deniz kıyısında avcunuz içinde toplanan kum taneleri gibidir. Oturursunuz kumun üstüne. Belli belirsiz bir yer bulmuşken dengenizi sağlamak için elinizi ıslak kuma bastırırsınız. Dalgalar ıslatırken bedeninizi, izlersiniz sonsuz denizi. Sıkılırsınız. Kumla oynarsınız. Elinizi kaldırıp bakarsınız, avcunuz içinde biriken ıslak çamurumsu kumları görürsünüz. Sonra doğanın akışında ilerleyen normal bir dalga ansızın alır götürür o kumu elinizden. İşte o giden kumlar duygularınızdır. Zaman içinde kaybolan duygularınız. Sandınız ki o duygularınız çalındı sizden. Oysa tüm bunlar zamanın doğal akışından ibaretti. Ve siz sadece filmi izleyen seyirciydiniz.
Aklından geçenleri, ne yapmak istediğini anlayabiliyorum" diyebileceğiniz insanlara hiç bir şey demeden susup sadece izlersiniz. Çünkü nasıl olsa "yok öyle bir şey" diyeceklerini biliyorsunuz.
Bazen sadece hayallerinizi uzaktan izlersiniz. İster büyük ol ister küçük.
Günün telaşı içinde bir an durup nefes almayı unutmayın. Belki sevdiğiniz bir şiiri yeniden okursunuz, belki sadece yağmuru izlersiniz. Paylaşmak isterseniz beklerim.
Arada bir her şeyin boşuna olduğu günlerden birine çatarsınız... başından sonuna kadar ne yapsanız boştur; ve eğer canınız tatlıysa, böyle günlerde güvenli bir köşeye çekilip sadece izlersiniz. Belki biraz düşünürsünüz.