kendimi öldürüyorum
çünkü
başkaları için yararsız
kendim için tehlikeliyim
Charles Baudelaire
aklımız bir karış havada, romantik olduğumuzu söylüyorlarsa; eskide kalmış kimi idealistler olduğumuzu, gerçekleşmesi imkansız şeyler düşündüğümüzü söylüyorlarsa; biz de bin kere şöyle cevap vereceğiz: evet mümkün, mümkün olmalı, mümkün olmak zorunda!
che
Size, beni meşgul eden birkaç soru sormak istiyorum.
Hayatımın nereye doğru akıp gittiğini düşündükçe sıklıkla panikliyorum.
Doğru insanlarla mı birlikteyim?
Doğru işi mi yapıyorum?
Bakışım doğru mu?
Yeterince kazanıyor muyum?
Yaşamak için yeterince çabalıyor muyum? Mutlu muyum?
Farklı mı yaşamalıyım?
Ve böylece devam edip gidiyor.
Bu sonu olmayan soruların akıp gidişi beni endişelendiriyor. Endişelenmekten başka bir şey yapamaz oldum.
Şöyle olsaydı nasıl olurdu?
En sevdiğim şeyleri yitirsem ne olurdu?
Ne kadar derine düşebilirim?
Baştan nasıl başlarım?
Bunun benim hayatım olduğunu kendime nasıl hatırlatabilirim?
Benim hayatım olduğunu…
Nasıl?
grusse aus fukushima / 2016
Okur Takip Önerileri
·
Puan vermedi
Delfi tapınağının üzerindeki ‘’kendini bil’’ ibaresinin imgelediği bilgi , bu keşfin , bu zanaatin bilgisiydi. ‘’kendini bilmek’’ bir tefekkürden ziyade bir ‘’eylem’’ ve bir ‘’teknik’’ti. insanın kendini bilmesi , tanıması , hayat boyu süren ‘’sonsuz’’ bir yolculuktu, varılacak bir yer , -benliğin özü yoktu , önemli olan yolculuğun kendisiydi.
Kendini Bilmek
