İlim bilmek, irfan ise olmak demekti. Biz bilmesine belki bildik ama olamadık, olamayınca da bildiklerimizi hayata geçiremedik.
Sayfa 52Kitabı okuyor
Tasavvuf bir kitap olsaydı, 'Usulsüz vusul olmaz.' sözü o kitabın adı olurdu. Mesela şeyhin kim gibi bir soru sorulmazdı. ' Hangi bağın gülüsünüz?' diye sorarlardı.
Sayfa 52Kitabı okuyor
‘Dile gel ey arayan gönül, aradığın senden gayrı mıdır? Senden gayrıysa, o zaman nedir aradığın? O, ayet ayet kendini ifşa etmezse, bilmediğini ve ya bilinmezi arar mısın?’
‘Gönlümdeki deniz ile kıyısında durduğum denizin inatlaşmasına da aldırmıyorum.’
Ruhun huzuru araması, kişi yaşadığı sürece devam eder. Yeter ki ruhu daraldığında bunu bir eza değil yükselme çağrısı olarak anlayıp yorumlayıp o çağrıya cevap verecek çareler arasın.
Sayfa 301Kitabı okuyor
İnsan, ruhunda bir evreni taşır.
Sayfa 301Kitabı okuyor
Hem sabır demek hiç şikayet etmemek değildi ki! Sabır, derdini dert verenden başkasına şikayet etmemekti. Bu düşünce ile derdi verenden derman istenirdi ancak.
Sayfa 289Kitabı okuyor
Bakıp göremeyenlerden, dokunup hissedemeyenlerden, kulağı olup duyamayanlardandım.
Sayfa 287Kitabı okuyor
Dünya bize neler vadetmişti de Rabbimizi, öz yurdumuzu unutmuştuk?
Sayfa 286Kitabı okuyor
İnsanın başına gelen belaların hepsi yalnızca nefisle ilgilenmekten kaynaklanır.
Sayfa 285Kitabı okuyor