Saflığı anımsa, mucizenin kâlbini...
Çocukluğun gizlerinden biri de budur: Saf bir yürek, ama çocuklukla birlikte bu da yok olur. İnsan, büyüdükçe çocukluk saflığın gizini unutur. Bir çocukluk bütünlüğüdür bu; çocugun içinde düşünceler, yargılar ve yergilerle bozulmamış bir dünya yer alır. Çocuk herkesin dostça, yan yana büyüdüğü bir cennet bahçesinde yaşar gibidir. İşte bu giz, yaşla birlikte ortadan yok olur; ancak tam anlamıyla bir çılgın, bu kaybolmuş bütünlüğü duyumsayabilir ve içindeki şeytanla korkmadan karşılaşabilir."
Sayfa 238 - Say YayınlarıKitabı okudu
