Bugün birkaç şey okudum.
Ve ben bugün anladım ki senin bağırıp çağırmalarını insanlar anlayamayabiliyor, ama karşına çıkan iki kelime sanki seni yıllar öncesinden beri tanıyormuş gibi anlayabiliyor.
Bugün beni anlıyordu birkaç kelime.
Beni anlatiyordu.
Ben bugün, bir can simidine sarılır gibi sarıldım bir şiire.
Korktum bugün. Birkaç kelime, bir insanı nasıl olur da bu kadar iyi tanıyabilirdi ?
Nasıl yaralarımı sanki her gün pansumanını kendisi yapmış gibi bulabilirdi, eliyle koymuş gibi?
Düşmenin acısı değil de, düşürülmenin burukluğu var içimde. Güçsüzüm Leyla... Hayatımdaki tüm renkler birkaç kelime karalamak için aldığım kalemlerde saklı artık. Eksiğim var, fazlam yok...