Normalde böyle inceleme falan yazmayı pek sevmiyorum ama bu kitap için yazmak istedim. Üç oyun da birbirinden güzel. İlk ikisini okumuştum ve geriye son oyun kalmıştı. Sonuncusu uzun bir otobüs yolculuğuna denk geldi ve 5 saattir Geyikler Lanetler oyununu okuyorum. Her şeyiyle bugüne kadarki en güzel yolculuklarımdan biri oldu sanırım. Murathan Mungan’ın inanılmaz ötesi bir kalemi varmış. Kendisini daha önce hiç okumamıştım. Ama sanırım
tam zamanında okudum. Biraz daha erken okusam anlamaz, sıkılır, okumayı bırakırdım. Biraz geciksem de geciktiğim için üzülürdüm. Güzel bir tesadüf oldu. Siz de okuyun bi ara, ne erken, ne geç olsun.
