Benim acımı zihnimin en arkasına koyup yok saymam değil; ortaya çıkarmam gerek. Yapmam gereken, onu oldugu yerden yavaşça çıkarmak önüme koymak ve yüzleşmek..
Tüm insanlar aynıdır: Kendileri bir başkasının cebinden alırken yüzleri aydınlanır, gülümserler, ama kaybetme sırası onlara geldiğinde yastaymış gibi ağlarlar.