Sâbitâ gam yeme kim her mihnet içinde lezzet
Gökyüzü ebr-i feşân bağlasa bârân getirir
Gerçekçi sanat, gerçekliği betimlerken aynı zamanda da yargılar.
yüce tanrı şüphesiz ki dünyayı olması gerektiği gibi yaratmıştır, bizim daha iyisini boyamamız mümkün değildir zaten, yegâne çabamız onu bir parça taklit etmek olmalı. ben her şeyde yaşamı arar, varlık'ın imkânlarını görmek isterim, varsa ne âlâ; o vakit artık güzel mi çirkin mi diye sormamıza gerek kalmaz, yaratılmış olanın bir yaşama sahip olduğu duygusu bu ikisini de aşar ve sanat meselelerinin yegâne ölçütü haline gelir.
Önemli ölçüde sıradanlığı olmayan gerçek sanat yoktur. Cesur bir tarzın tuhaflığına başvuran sanat çabuk bıktırır, çünkü ayrıksılığın birörnekliğinden daha katlanılamaz bir şey yoktur.
