Eğer bir kelimeyi açıklamaya çalışıyorsa (bilmek!), her izleyici sahtekârdır.
Ama eğer yaşam, ne amacı ne de ilk doğumu olan kötü bir şakaysa, ve solgun kasımpatları gibi, işin içinden tam anlamıyla sıyrılmamız gerektiğine inandığımıza göre, tek uzlaşma temelini ilan ediyoruz demektir: SANAT
Sayfa 24Kitabı okudu
Alain Badiou
Sanat, sonsuzun, beden ile cinselliğin sonlu sefilliğine ulvi zülulu değildir. Sanat, tersine maddi bir çıkarma işleminin sonlu araçlarıyla, sonsuz bir öznel dizinin üretilmesidir.
Sayfa 356
Filippo Tommaso Marinetti
Şu zamana kadar edebiyat, düşüncelere dalmış hareketsizliği, esrimeyi ve uyuşukluğu yüceltiyordu; biz şimdi saldırgan hareketi, hararetli uykusuzluğu, uygun adım marşları, ölümcül sıçrayışı, tokatlamayı ve yumruklamayı göklere çıkarmak istiyoruz.
Sayfa 102
Başta Hegel’in, 1990’larda ise Arthur Danto’nun ortaya attığı ve bu derlemedeki manifestosunda Allan Kaprow’un da değindiği “sanatın felsefeye dönüşerek kaybolması” gibi teoriler karşısında Badiou, sanatın özerk gücünü, politik etkinliğini savunuyor. Sanatın duyusal saflığını, sanatın gerçekliğinin yerini alma eğilimindeki bir estetik söylemin etkisinden kurtarmaya çalışıyor.
Sayfa 63