Özgür düşünce diye bir şey olabileceğine inanmıyorum çünkü her düşünce kendi kurallarıyla bağlanmıştır.
Şehir içinde sabah yürüyüşü başlamıştı,Fairview'un çamurlu topraklarından geçerken Newman'ın manastırımsı gümüşümsü dünyasını düşüneceğini; erzak mağazalarının vitrinlerine tembelce bakarak North Strand yolu boyunca yürürken Guido Cavalcanti'nin karanlık mizahını hatırlayıp gülümseyeceğini; Talbot Alanı'nda Baird'in taşçı dükkanından geçerken İbsen'in ruhunun keskin bir rüzgar gibi,başına buyruk bir çocuksu güzellik ruhu gibi içinden eseceğini; ve Liffey'in berisinde pasaklı bir gemi levazımatçısının dükkanından geçerken Ben Jonson'un şarķısını tekrarlayacağını biliyordu.
Sayfa 189 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
-Aristotales acıma ve dehşeti tanımlamamıştı.Ben tanımladım.Ben diyorum ki...
Acıma, insan zihnini insan ıstıraplarında ciddi ve sürekli olan şey karşısında yakalayan ve ıstırap çeken insanla birleştiren duygudur.Dehşet, insan zihnini insan ıstıraplarında ciddi ve sürekli olan şey karşısında yakalayan ve gizli nedenle birleştiren duygudur.
Sayfa 221 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ya hayatı saatlerin sade bir gül bahçesiyse, hayatı bir kuşun hayatı gibi sade ve garipse, sabahları şakrak, bütün gün tedirgin, günbatımında yorgunsa? Gönlü bir kuş gönlü gibi sade ve başına buyruksa?
Sayfa 234 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
26 Nisan.Eskiciden alınma yeni elbiselerimi annem düzene koyuyor.Dua ettiğini söylüyor evimden ve arkadaşlarımdan uzakta yüreğin ne olduğunu ve ne duyduğunu kendi hayatımda öğrenebileyim diye. Amin, Dilerim öyle olsun. Hoşgeldin, ey hayat! Milyonuncu keredir yola çıkıyorum yaşantının gerçekliğiyle karşılaşmak ve ruhumun nalbantında soyumun yaratılmamış vicdanını dövmek için.
Sayfa 275Kitabı okudu
O zamana kadar kendi kafasının kaba ve bireysel hastalığı sandığı şeylerin izlerini dış dünyada bulmak onu sarsıyordu.
Yky yayınlarıKitabı okudu
_İsteyerek olmadı.Söylemezsin değil mi?
Babası ne olursa olsun kimseyi ele vermemesini söylemişti. Başını sallayarak hayır dedi ve sevinç duydu.
Sayfa 66 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Yavaş yavaş iyileşmek hoş olacaktı. O zaman kitap okuyabilirdi.
Sayfa 71 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Doğru değildi ; haksız , kötü yürekli bir şeydi; yemekhanede otururken o utanç verici durumunu ikide bir de hatırlayıp aynı acıyı çekti, öyle ki sonunda yüzünde gerçekten bir düzenbazı andıracak bir şey olup olmadığını merak etmeye başladı, aynası olsa bakacaktı. Ama olamazdı; adaletsiz, haksız , kötü bir şeydi.
Sayfa 100 - İletişimKitabı okudu
Hayır , en iyisi bir kenara saklanmaktı çünkü küçük olunca çoğu zaman böyle kurtulurdu insan.
Sayfa 101 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Onun da bu dünyanın hayatı içinde yerini alacağı saat yaklaşıyor gibiydi ve ne olduğunu pek belli belirsizce kavrayabildiği ama kendini beklediğini sezdiği büyük role gizlice hazırlanmaya başlamıştı.
Sayfa 109 - İletişimKitabı okudu
Blackrock'un dışında , dağlara uzanan yolda , gül fidanlarıyla dolu bir bahçe içinde beyaz badanalı küçük bir ev dururdu: Bu evin içinde bir başka Mercedes'in yaşadığını söylerdi kendi kendine. Evden uzaklaşırken de eve dönerken de uzaklığı bu binaya göre ölçerdi: Kitapta olanlar kadar güzel bir dizi serüveni imgeleminde yaşar , bunların sonuna doğru , daha yaşlı daha kederli olarak , çok yıllar önce sevgisine karşılık vermeyen Mercedes'le birlikte ayın aydınlattığı bahçede durur ve acılı, onurlu bir yadsıma hareketiyle :
-Madam , misket üzümünü hiç sevmem , derdi.
Sayfa 110 - İletişimKitabı okudu