Nedim Şener’in Kızı cezaevine babasını ziyarete geldiğinde, kontrol cihazından geçerken eteğindeki düğmenin ötmesi üzerine eteğini çıkarttırmaları ve küçük Kızı bir hırkaya sararak cezaevine sokmaları, zulüm ordularını perişan ediyor. Çünkü bu manzara insanların vicdanlarını kanatıyor. Kanayan vicdanlar karşısında hiçbir rejim ayakta kalamaz. Bügün o minik yavru, rejimlerden, silahlı adamlardan, demir parmaklıklardan, mahkemelerden, iktidar sahiplerinden daha güçlü. Çünkü onun iktidarı en yüce yerde : insanların vicdanlarında.
Geleceğim! Diyordu. “Geleceğim nadia, geleceğim.” Sonra mektupta yazılan Serenad’ı hatırlamaya çalışıyordu. Ama karışık Zihni’nin derinliklerinden bir tek nota bile çıkmıyordu.