Edebiyat Mutluluktur Zülfü Livaneli

Zülfü Livaneli'nin harika yazılarını bir günde okuyup bitirdim. Kitabın oldukça akıcı bir üslubu var. Zülfü Livaneli bu deneme tarzındaki eserle pek çok konuda aydınlatıcı bilgiler sunuyor okura. Altını çizdiğim o kadar satır var ki, uygun vakit bulduğumda bazılarını paylaşmaya çalışacağım.

# Eserindeki bazı başlıkları sizlerle paylaşayım: Edebiyat ve Moda, Edebiyat ve diğer sanat dalları, Yabancı dile çevrilmek, Halk böyle istiyor klişesi, Edebiyatta Kıskançlık, Muhafazakar sanat, Edebiyat ve sol, Edebiyat ve Demir Parmaklıklar, Edebiyatta Diktatörler, Benim Gözümden Yaşar Kemal, Nazım Hikmet ve Atatürk, Romanda Gerçek ve Kurgu, Şiirle düşünen toplum... Zülfü Livaneli bunun gibi pek çok konuda görüşlerini ilgi çekici bir şekilde anlatmış.

# Livaneli aynı zamanda yazar olmak isteyen genç edebiyatçılara tavsiyelerde bulunuyor. Duyguları paylaşma arzusu kimseyi iyi bir yazar yapmaz, bu farklı bir disiplin, çalışma, zeka ve yetenek gerektirir. Yazar bu durumu sık sık vurguluyor eserinde.

# Livaneli, düşüncelerini bizlerle paylaşırken romanlarında olduğu gibi ilgi çekici hikayeler ve anekdotlar anlatıyor. Kendi adıma konuşmam gerekirse bu eseri okuduktan sonra, araştırmam gereken pek çok konu birikti. Önümde farklı kapılar açan yazarları çok severim. Kendisi bu yüzden çok tanışmak istediğim sanatçı/yazar/sinemacı/düşünürlerin başında geliyor.

# Livaneli'nin en çok eleştirdiği konuların başında halktan kopuk sanat yapmaya çalışan "Aydınlar". O da tıpkı Yaşar Kemal gibi devamlı kültürün önemini vurguluyor. Halklarımızın zenginliği kültürümüzün rengarenk olması demektir.

Ben kitabı gerek dili, gerek düşündürttüğü olgular açısından çok faydalı buldum. Kendisi daha fazla deneme yazıp bizimle paylaşmalı diye düşünüyorum. Tüm 1K dostlarına iyi okumalar dilerim...

Bugün başladı ve bugün bitti. Süper akıcı, sıkmayan, yormayan bir anlatım. Edebiyata dair hemen hemen her şey var kitabın içinde. Edebiyatın ilişkili olduğu sanat dalları anlatılmış genel olarak. Edebiyat-moda, edebiyat-müzik, edebiyat-kıskançlık, edebiyat-oyun vs. Bu başlıkların dışında kitapta ağırlık olarak Nazım Hikmet ve Yaşar Kemal'in ismi var. Ve hatta son bölümde Yaşar Kemal konulu bir konuşma da mevcut. Bu iki ismi tanıma adına da önemli bir kitap diyebilirim.
Kitapta Türk ve Dünya Edebiyatındaki popülerlik bolca eleştirilmiş. Eleştirmelere haklı gerekçeler sunmuş yazar. Yazmak ve okumak konusuna da sayfalar ayrılmış kitapta. Tatmin edici bilgiler var. Edebiyatı merak edenlerin bakması gereken bir penceredir diye düşünüyorum bu kitap için. Tavsiye edilir.

Edebiyat üzerine güzel bir deneme olduğunu düşünüyorum. Kitapta ortaya attığı fikirlerin biri hariç hepsine katılıyorum. Bu deneme sayesinde Zülfü Livaneli'nin romanlarındaki yazma tavrının nedenini anlamış bulunmaktayım. Düz bir anlatımı, dili ortadan kaldırarak anlatmayı derin bir romanda başarı olarak görüyor Livaneli. Onun romanlarını okurken beğenmediğim yanı da bu tarafı zaten. Neyse bunlar kitabın konusu değil, kitap gerçekten değerlidir. Son zamanlarda deneme kitapları okumaktan büyük keyif almaya başladım ki, çokta faydalı buluyorum bu tür denemeleri. Kitapta edebiyatla ilgili gerçekten güzel notlar bulacaksınız. Nazım Hikmet ve Yaşar Kemal, Karacaoğlan, belki de düşünmediğiniz noktaları düşündürtecek size. İlginç olan bir şey de 40 yıllık Yaşar Kemal arkadaşlığı ve birlikteliği!!!

Ben uzun zamandır nasıl yazarım sorusunun cevabını arıyorum. Şimdi kalkıpta bu kitapta tüm sorularımın cevabını buldum diyemem. Gerçek bir yanıt arayan bir insanda kalkıp hiçbir şey göremedim diyebilir. Ama ben çok şey gördüm. İlerlemek istediğim bir yol vardı ve ben bu yolun aklımdaki kısımları için bazı bilinçli adımları Livaneli sayesinde atmış bulunuyorum.
Bu kitabı okuduğum için mutluyum çünkü deneme kitaplarını severim hele de altı dolu deneme kitaplarını...
Kitapta Yaşar Kemal ismine sıkça rastladım. Kendisinin bir kitabını okumuştum ve anlamam için yeterli olduğunu da düşünmüştüm ama iş öyle değil. Livaneli bana çok başka bir pencere gösterdi.(sayfa 20'de) Genel olarak romanlarda 'Cinsellik ve şiddet birbirini doğurur' gerçeğini gördüm. Özellikle bunu Yaşar Kemal'in kitaplarında da yaptığını öğrendim. Kitap benim birçok insanda bulunan kalıplarımı yıktı diyebilirim. Çok fazla kelime kullanmak iyidir diyor Livaneli bir yerde ama insanların anlamadığı kelimeleri kullanmak kesinlikle derin bir eser kaleme almak değildir diye de ekliyor. Nazım Hikmet'ten de bahsediyor kitabın bir bölümünde yazarımız. Mesela bilmezdim devletimizin sürgüne gönderdiği Nazım Hikmet'in Rusya tarafından öldürülmek istendiğini, fikirlerinin engellenmek istendiğini...
Böyle anlatınca belki parça parça, zıplaya zıplaya anlatıyorum size ama bende bilmiyorum nereden başlamam gerektiğini, nasıl devam etmem gerektiğini... Yazmanın inceliklerini gördüm bu kitapta. Dili zengin tutmayı ama konuyu sade bir şekilde anlatmayı; afilli, postmodern akımın kölesi cümlelerden ziyade düz bir cümle ile de etkili şeyler yazabileceğimi; halkın mı popüler kültürü istediğini yoksa sistemin mi popüler kültürü dayattığını; bir kitabın sayfa sayısını kendi kendine var ettiğini; edebiyatın da bir inşaata benzediğini ve temel yapı taşlarını düzgün kurmak gerektiğini; büyük bir yazarın yazma sebebinin anlamak olduğunu ve daha birçok şeyi bu kitapta gördüm, öğrendim. Bu kitabı okuduğum için mutluyum çünkü 'Edebiyat Mutluluktur'.

Livaneli'nin bütün romanlarını çok severek okudum bir de denemelerine göz atayım diyerek başladım okumaya. Hiç yanıltmadı beni yine çok güzeldi. Hele edebiyat ile çok ilgili iseniz kesinlikle okumalısınız. Çok akıcı bir dili var, ilgi çekici ve güncel konular üzerinde durulmuş. Edebiyat sohbeti yaptığınız arkadaşlarınız varsa bu kitabı okumak onlarla sohbet etmek gibi.

En çok sevdiğim yazarların başında gelen sevgili Ömer Zülfü Livaneli hakkında ne konuşsak az kalacak ender insanlardan biri. Kitaplarının hepsi defalarca okunmaya değer. Edebiyat Mutluluktur kitabı onun daha önce yazılmış yazılarının ve denemelerinin yer aldığı kitaptır. Kitap gerçekten kafa açıcı, geliştirici. İçinde kocaman bir dünya saklı. Okuyucu da kitabın kapağındaki kuş gibi o dünyanın içinde keyifli bir seyre başlıyor. Bilgilerini geliştirmek ve bir çok yenilerini öğrenmek için tavsiyemdir.

Edebî eser yazıp para kazanıp "ebedi - yat" mı yapıyoruz gerçekten "Edebiyat" mı yapıyoruz? cevaplarını bulabileceğiniz, roman nedir? Niye yazılır? Bu alanda kalıcı olmanın sırları nelerdir ? bu konuları anlatan bir kitap. Gerçekten mi yazmak yoksa yazmış olmak için mı yazmak fikrini sorgulatıyor. Yoksa birçok yazar var ama hepsi kelimeleri de notalar gibi kullanamıyorsa bu tip yazarlara da gönderme yapan yazarın kitabını tavsiye ederim.

bir kitap kendini okutmalı diyor Livaneli. Tamamen katılıyorum. Yanılmıyorsam montaigne'nin bir sözünü alıntılamıştı kitabında. "Bir kitabı okurken sıkıldıysanız onu hemen bırakın. zira dünyada okunmaya değer binlerce kitap var." kendini okutmayan kitapları hemen bırakıp atmak, okunmaya değer kitaplara daha erken kavuşmak demektir.

Kitabı okumaya başladığımda nedendir bilmiyorum beklentim düşüktü.. Edebiyata övgü dolu sözler bi takım sevdirme ısındırma çabası içerisinde yazılmıştır diye önyargılarım vardı. Fakat okumaya başlayınca sindirerek yavaş yavaş okuyup bitmesini istemeyecegim bi serüvene dönüştü.. Bi kitaptan isteyebileyecegim çoğu şeyi bu kitapta buldum..
İçerisinde Zülfü Livaneli'nin denemelerinden oluşan edebiyatın önde gelenleri hakkında fikir sahibi olabileceğiniz bilgiler barındırıyor. Farklı bakış açılarından bakmayı sevdiğimden olsa gerek kitap beni heyecanlandırdı..
Ben kitabı beğendim.. Tavsiye ederim..

Zülfü Livaneli'nin yazdıği denemelerden oluşmaktadir. A dan Z ye bütün konuları icermektedir. Kitap çok akıcı. Elinize aldığınız gibi bitirebileceğiniz bir kitap. Ben çok beğendim. Mutlaka okumanız gereken bir kitap.