Klasik 
Stefan Zweig əsərlərindən biri amma biraz daha bəsit sanki. Həmişəki kimi savaş və sevgi temalı bir əsər.
Əziyyətlə həkim olan biri öz müdirinin evində yaşamağa başlayır və bu zaman onun həyat yoldaşına bəzi hislər bəsləməyə başlayır hansı ki , qadının da Ludwig ə qarşı hisləri olur. Daha sonra bu həkim 2 il yaşadığı yeri tərk etməli olur və bu 2 il , 9 ilə qədər uzayır. Bu sırada həkimin müdiri ölür və həkim də bu 9 il ərzində evlənib həyat qurur. Daha sonra isə bunlar yenidən görüşür və o sevgi hisləri hələdə var olub olmadığı sorğulanır.
Savaş buydu demek ki! Anormal olan şeyleri nasıl da normalmiş gibi görmeye başlamıştık. Kendimizle, savaşla, kısacası her şeyle alay ediyorduk. Her şey yolundaymış gibi olaylara mizahi bir gözle bakıyor, adeta başka bir direniş sergiliyorduk. Yaşananlar sanki savaş değil de bir masal gibiydi. Direnişin 'bin bir geceye" sığdırılan bir masal. Kadınlar her gün makyaj yapıyor, erkekler ise yolunda gitmeyen her şey için fıkralar uyduruyorlardı. Her yerde, her şeyde gizli bir direnişimiz vardı...
Diyor ki: sen de sınavlara gizli çalış nazar değmesin
18. Tüm savaşlar aldatmacaya dayanır.
19. Saldırırken sanki böyle bir imkânınız bulunmadığına, gücünüzü kullanırken sanki hareket etmediğinize, yaklaşırken sanki çok uzakta olduğunuza, uzaktayken de sanki çok yakında bulunduğunuza düşmanı inandırmalısınız.
Sayfa 15 - Panama YayıncılıkKitabı okuyor
"Sanki Atatürk'ün gidişi ile insanlığa en yakışan şey, barış da yara almış, savaş rüzgarları esmeye başlamıştı."
Sayfa 52
Nerdeyse her zaman savaştan konuştuğumuza dikkat etmişsinizdir tabii. Konuşacak başka bir şeyimizin olmayışından değil bu, bundan başka hiç bir şey bizler için bu kadar güçlü bir ilgi uyandırmıyor da ondan. Başka bir nedeni daha var: Savaş sırasında herbirimiz kendi kişiliğinde her çeşit insanlık deneyimini toplamıştır sanki; bu yüzden, ne zaman herhangi bir şeyin sözü geçse, savaş sırasında olmuş herhangi bir şeyi kesinlikle çağrıştırır dinleyen birisine; o da başlar söze böylece. Bu da konuşmayı savaşa getirir tabii.
Rahat yatakta ölmek sanki değil mi tasa?
Savaş ve er meydanı bize mezar olmalı.
Sayfa 44 - Ötüken Neşriyat - 35. BasımKitabı okuyor
