Aşkı romantizme çok girmeden ama duyguları çok güzel ifade ederek anlatan güzel bir aşk kitabı idi. Oldukça severek okudum.
Devrik uzun ve felsefi kısımlarını saymazsak kısa tasvirleri ile iyi çevrilmiş bir klasikti. Zira klasikleri sevsem de bazen sayfalar ya da paragraflar süren tavsirler sayesinde konudan kopabiliyorum :) Bu defa kopuşlar kısaydı çabuk döndüm.
Özellikle lise üniversite döneminde içindeki edep ve ahlak ile ilgili ipuçları sebebiyle okutmak lazım.
Kitap ilk başlarda yavaş ilerlese de öyle bir noktaya geliyor ki her an her yerden Mr. Darcy çıkacak gibi oluyor.
"Klasikler neden korkutur"? un cevabı genelde ya dillerinin ağır olması ya da karakter sayılarının fazlaca olmasıdır.
Gurur ve Önyargı da karakter sayısı oldukça fazla. Tüm isimlerin akılda kalması da ancak sade bir dil ve yalın anlatım ile gerceklesebilirdi zaten.
Hepsi birbiri ve olaylar ile bağlantılı o kadar çok isim var ki kim kimdi diye geriye dönüp bakmanız gayet doğal.
18. yy. İngiliz aile hayatının aristocrat tabakanın yaşam kurarken maddeciliğe nasıl da önem veriyor olduğunu gamsız bir baba kızlarını bir an önce zengin soylu ve de yakışıklı ingiliz erkekleri ile evlendirmek isteyen bir anne ve o annenin beş kızı üzerinden anlatmış Austen.
Gurur mutluluğunuza Önyargı ise Aşık olmanıza engel olabilir. Fakat gururlu olmak bir duruştur. Aşk ise gurura yenik zavallı bir duygu.
