Konu uyarlama ise yeryüzünün en çok okunan Portekizce metni olan Şeker Portakalı'ndan bahsetmek gerekiyor. Zira hemen tüm dillere çevrilen ve günümüzde bile satış rekorları kıran bu kitap, 2012 yılında yönetmen Marcos Bernstein tarafından filme çekildi. Küçük Zezé'nin çilesini, hüsranını ve umudunu filme taşımaya gayret eden Bernstein, yukarıda da bahse konu olduğu gibi, ne yazık ki iki farklı çalışma metodundan ilkini tercih ediyor. Orijinal metne sadık kalma yolunu seçen ve Zezé'nin başına gelenleri yazıldığı gibi kayda almaya çalışan yönetmen, estetik yaklaşımı hususunda sınıfta kalıyor. Zira yazar José Mauro de Vasconcelos, Zezé'nin büyüme hikâyesini anlatırken ajitasyona kaçmıyor, onun dünyasını sahici bir atmosferde resmetmeye çalışıyor. Yönetmen Bernstein ise Zezé'nin çocuk olduğunu, ona acımamız ve onun için üzülmemiz gerektiğini söylüyor. Bu isteğini, seçtiği müziklerle arabesk bir duygu üzerinden seyirciye geçirmeye uğraşıyor. Acı çektiği sahnelerde Zezé, sürekli ağlıyor ve periyodik aralıklarla mutsuz oluyor. Halbuki yazar Vasconcelos, metinde Zeze'nin ağladığından değil, "gözyaşlarını sildiğinden" söz ediyor. Bu ayrım önemli, zira sözün gücü burada ortaya çıkıyor. Zezé ağlamıyor, gözyaşlarını siliyor.
Sayfa 12 - Soner Sert / UCUZ VE KÖTÜ ROMANLARDAN İYİ FİLM ÇIKARKitabı okudu
