İkinci hediye daha ağırdı. Kağıtla ve iple sarılmıştı. İçin den kocaman spiral ciltli bir kitap çıktı. Kitap, Braille alf a be siyle yazılmıştı.
"Erkekler için olduğunu söylediler. Veya macerayı çok se ven kızlar için." Kız babasının gülümsediğini duyabiliyordu.
Par m aklar ı nı kabartmalı kapak sayf a sının üzerinde gezdir-di. Seksen. Günde. Devri Alem.
"Baba, bu çok pahalıdır." "O benim bileceğim iş."
Dünya gezisini seksen günde tamamlamıştı!
Bunun için yolcu gemisi, demiryolu, araba, yat, yük gemisi, kızak ve fil gibi ulaşım araçlarını kullanmıştı. Ve bu eksantrik beyefendi, yolculuk sırasında olağanüstü bir soğukkanlılık ve şaşmazlık örneği sergilemişti.
Peki sonra?
Ne kazanmıştı onca yer dolaşmaktan?
Ne kazanmıştı bu yolculuktan?
Hiçbir şey, mi diyeceksiniz? Evet, güzel bir eşin dışında hiçbir şey getirmedi gerçekten - ama bu kadın, belki inanmayacaksınız, onu dünyanın en mutlu insanı kıldı!
Aslında, bundan daha azı için bile dünya gezisine çıkmaya değmez mi?
