Böyük bir dənizin ortasında, hərəkətsiz olan bir gəmidə yaşayıram sanki.
Niyə burdayam ? Burdan hara getməliyəm ? Bu yol məni hara aparır ? Yolun sonunu görə bilmirəm. Sadecə bir şans verilib, vaxt da ki məhdud. Və mən doğru yolun hansı olduğunu belə bilmirəm hələ.
Həyat bu günə kimi bir çox şeyi öyrətdi mənə. Bəzən susdum, boyun əydim, təslim oldum, itaət etdim, məğlub oldum, dözdüm. Amma heç cür uzlaşa bilmədim bu həyatla. Olmadı, üsyan etdim, baş qaldırdım, savaşdım. Razılaşdım bir təhər, günəşin yenidən doğmasını gözlədim. Məndən aldıqları ilə bir ev tikdi bu həyat mənə. Amma nə var etdi, nə də yox olmağıma imkan verdi. Gözlədim, səbir etdim, yıxıldım dəfələrcə, cəhd etdim yenə.
Axı tərs gedən nə idi ? Anlamadım heç. Yoxsa həyat sadecə gözləməkdənmi ibarət idi ? Bilmədim.
Çıxa bilmirəm bu labirintin içərisindən. Çətindir seyrinə durmaq olanların. Yığıb saxladığım həvəslər, köhnəltdiyim ümidlər, içimdə buruq bir ağrıya çevrilmiş olan keçmiş, qucaq-qucaq vaxtı keçmiş xatirələr.
Narahatlıq və qorxularla bəzədilmiş bir gələcək. .
Sökülür yavaş-yavaş divarlarım içimdən, solmuş vicudum da büdrəyir ayaqlarım. Indi sadecə bir az yorğun hiss edirəm.