-Ben, dün akşam mühim bir karar verdim.
-Neye?
-Yaşamaya.
-Bu ne demek?
-Gayet sade, kendimi öldürmemeye.
Sayfa 471Kitabı okudu
Öyle sanıyorum ki Kudret, yalnız güzel simaları değil güzel toprakları, güzel denizleri de insana gizli gönül azapları versin diye yaratmış.
Sayfa 421Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan ruhu ne anlaşılmaz bir muamma.
Sayfa 381Kitabı okudu
O vakit, sadece gözlerim ağlamıştı. Bu gece gönlüm ağlıyor.
Sayfa 338Kitabı okudu
Hayatın bir felaketten sonra daima bir saadet verdiğini, o güzel atasözünün söylediği gibi, ayın on beşi karanlıksa, on beşinin mutlaka aydınlık olacağını bilmiyor değildim. Fakat bu mehtabın bu kadar koyu bir karanlıktan, bu kadar umulmaz bir dakikada doğacağını aklıma getiremezdim.
Sayfa 305Kitabı okudu
İçimde sönük bir ümit yok değildi. Çok güzel bulduğumuz için, hiçbir zaman elimize geçmeyecek sandığımız şeylere karşı duyulan o ümitsiz ümit.
Sayfa 257Kitabı okudu
Biliyorsun ki, yaşamak için artık güler yüzden, cesaretten başka sermayen kalmamıştır.
Sayfa 224Kitabı okudu
Kızlarım, ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar.
Sayfa 223Kitabı okudu
İnsan,yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış.
Sayfa 207Kitabı okudu
Ayın on beşi karanlıksa, on beşi aydınlıktır.
Sayfa 172Kitabı okudu