"Aradan kaç yıl geçti? Yirmi beş mi? Daha mı çok? Acıyorum geçen yıllara..."
Sayfa 210 - Cem YayıneviKitabı okuyor
''...bir insan büyüklüğü ancak yitirildiğinde anlaşılır. Bu her zaman böyledir ve böyle olacaktır."
Sayfa 178 - Cem YayıneviKitabı okuyor
At aynı ize binlerce kere basarmış.
Herkes sanır ki "Selvi Boylum Al Yazmalım" bir aşkın filmi!
Oysa İlyas'a aşıktı Asya,
Cemşit'i sevdi!
Aşk ömürde bir defa olur,
Ama insan iyiyi, güzeli hep severdi.
Asya aşıktı İlyas'a ama Cemşit'i sevdi.
Hayat hani o Asya'nın dönüp bakarsam gidemem dediği çizgi!
Sevdi ama aşk başka, dönüp baksa gidemezdi.
Çünkü Cemşit gibi severse bir adam!
Öyle sevilirse Asya gibi bir kadın!
Dönüp bakmazdı ölse bile.
Dönüp bakmadı ve gitti.
O filmde sevgi aşkı yendi.
Sahi neydi sevgi "sevgi emekti"
Aşk mı?
Kaybedenler konuşulmaz
Aşk kaybetti..
''Herkes her şeyi bilemez... Savaş olmasa okula gider, daha çok okurdum. Okumak iyidir."
Sayfa 131 - Cem YayıneviKitabı okuyor
Anlaşılan sizin birbirinizden pek farkınız yok. Okula dönünce öğrenimin değerini anlarsınız. Bilirim, ben kendimden bilirim. Sıkıya gelince, «Gider çalışırım» dersiniz ama öyle değil. Ne dersin, Anatay, yalnız çalışmak için mi yaşar insan?
Sayfa 130 - Cem YayıneviKitabı okuyor
'Elveda Asel! Elveda al yazmalım, selvi boylum!'
Yalnız hiçbir zaman ele geçiremeyeceğim bir şey var, o da ebediyen yitirdiğim aşkımdır.
Sayfa 142 - Nora KitapKitabı okudu
Yaşam her zaman insanın beklediğini çıkarmıyor karşısına.
Sayfa 138 - Nora KitapKitabı okudu
Büyüklerin de çocuklaştıkları zamanlar çoktur.
Sayfa 115 - Nora KitapKitabı okudu