Bugün facebook'ta bir grupta bulduğum dev arşiv....

https://ipfs.io/...a7zjS7wNnvR5iNzYALSh

"Yalnızlık cehennem gibi, biliyordum. Yine de elimde olmadan bir kez daha yalnız olmayı çok istiyordum. Sadece bir anlığına bile olsa."
Cody Delistraty

Bu yazı köyde geçirmek istedim. Köyde insanlar erken yatıp erken kalkıyorlar. Dolayısıyla sabah uyandığımızda olaylardan haberimiz oldu. Kitlenip kaldık televizyon karşısında. Bu neydi ki? Şaşkınlığımızın arasında onlarca farklı yorum duyup dinledik ama hiç biri dün gece duyduğum sözcükler kadar tesir etmedi bana. Teyzemin oğlu ve kardeşim on bir yaşındalar. Akşama kadar oyun oynarken eve girip çıktıklarında haberleri görmüşler. Birde etrafta siyasi yorumlara maruz kaldıklarını tahmin ediyorum. Gece teyzemin oğlu uyandırdı beni "Sema abla ödümün orda bir korku var" dedi. Baktım göğsünün ortasını tutuyor. Gözünü kapattığı zaman askerlerle polis görüyormuş. "Babam İstanbul'da kaldı köprüden geçiyor hep bir şey olur mu?" dedi. Bir yumru oturdu boğazıma. Sana nasıl anlatırım olanları çocuk.
Kardeşim de uyuyamamış. Ikisini yan yana getirip sakinleştirmeye çalıştım. Işığı açıp oyunlar ürettim ama nafile. Iki dakika oyun oynayıp on dakika soru soruyorlar haberlerle ilgili. Karşılarında nasıl aciz kaldım bilemezsiniz. Gülüyorum bir şey yok diyorum korkmayın diyorum ama size yalan söylüyorum çocuk. Boğazıma bir sürü şey birikti de hepsi gözüme gözüme doldu çocuk. Ne nefret ne lanet etmek, sövmek ne sakin kalmak.. Icimden bütün duyguları söküp aldın çocuk. Ya sana yapılan? Ya bütün masum kalplere korku salan? Yazık ki böyle kalamayacaksınız hep. Karşınıza bin bir türlü olay, çeşit çeşit insan çıkacak. Korkunuz kine, nefrete, şiddete dönüşecek belki de.. Sizi suçlayabilir miyiz? Sonucunu gördünüz mü? Alışıp tepkisiz kalacaklar belki de. Oyunlarından, huzur dolu uykularından arınıp kafalarında işte böyle anlamlandırmaya çalışacaklar. Gördünüz mü sonucunu?