Gündüz geceye sormuş
—Senin yerine geçebilir miyim?
Gece cevap vermiş
— Ağlama sesine dayanabilecek misin?
Gündüz yanıtlamış
—Peki sen sabahları ağlamamak için direnen insanların iç sesine dayanabilecek misin?
Görmesem ruhsâr ü kadd ü çeşm ü lalün dem-be-dem
Ömr bir an bir zeman bir lahza bir dem ohnasun
...
İltimas itdüm sabâdan tûtiyâ çekdürmege
Ağlama ey göz gubâr-ı dergehi nem ohnasun
...
Sen tek âfet geldügin bilmişdi kim Hak'dan melek
İltimas eylerdi kim âlemde âdem ohnasun
...
Ey Fuzûlî zevk-i derd-i ıska noksan hayfdur
İhtiyât it penbe-i dâğunda merhem ohnasun
Sen ağlama
Bir damla gözyaşın yeter
Sen üzülme, gülüm
Gamzende güllerin biter...
Kara gözlü yarım ben gider oldum
Sakınıp zülfünü yoldurmayıgör
Ağlama sevdiğim yine gelirim
Hasretle aklını aldırmayıgör
Sen benim açılmış gonca gülümsün
Sağ kalır gelirsem yine benimsin
Gündüz hayalimde gece düşümsün
Gülüne yad bülbül kondurmayıgör
Kara gözlü yarım bana yanıp da
Geleni geçeni beni sanıp da
Ağlayı ağlayı kahırlanıp da
Gül benzini sakın soldurmayıgör
Gevheri de der ki sakın açılma
Yanılıp da dilden bir söz kaçırma
Ellerin yanında göğsün geçirme
Düşmanı kendine güldürmeyigör
Sen “ağlama bebeğim” artık ağlama
“Acılara tutunup” karalar bağlama
“An gelir” söylersin “şafakta bir türkü”
Bezgin ve “yorgun demokratlara”
Dünya
Bazen diyorum ki ne tuhafsın be dünya,
Dök içini diyorum dünyaya
Hakkı aynısonra,
Sonra benim güzel annem kendimi yine kırılan bir cam parçasının içinde buluyorum.
Arkandayım diyen insanların sırtımdan vurulmuş hançer izleri ile karşı karşıya buluyorum,
Kendi ellerimle kendimi onlara teslim ediyorum.
Üzülme diyorum sonra ağlama yar diye teselli