Yalnızlığın ezgisi
Bi' sen bi' sigaram var üstüme sinen
İkinizde birbirinizden beter
Kalabalık uzun bi' cadde de tutmuşum yalnızlığın elinden
Bilen varsa konuşsun şu ayrılığın dilinden
Kurutsun kökünden elinden gelen
Ki sen gittin ezgisi kaldı bu aşkın puslu sesinden
Bir gece uyanıp aniden
Kan ter içinde fırlayıp yerinden
Bırak damlasın gözünden
Bu Gece Seni Sevmekten Vazgeçtim
Affet, bu gece seni sevmekten vazgeçtim.
Çünkü seni özlemeye artık tahamülüm yok
Üstelik bir gün her şeyin düzeleceğine
olan inancımı da yitirdim.
Ne küçücük bir ihtimal kaldı sana dair,
ne de azıcık da olsa hayalim.
Ben yalnızca seni değil,
umudumu da kaybettim...
Az önce sesini duymak istedim.
Cesaretimi toplayıp numaranı çevirdim,
ama arama
SENDEN BAŞKA ÇÖZÜM YOK
İmkanlarım zaten sınırlı
Yüz yüze görüşüp soramadım hiç hatrını
Geçen seneleri bana sor
Senden hep ayrı
Şiirden başka sana bir hediyesi olmayan
Şu şairin
Kimsenin anlamak istemediği
Bir de derdi var
Sesin resmin iletilerin
Çok yakınımdaydı
Tüm bunlar yetmezmiş gibi
Artık onlardan da mahrum kaldı
Kime sorayım seni
Hep düşünüyorum nasıl sarayım seni
Bir tane ortak arkadaşımız yok
Ulaştırsın bana haberini
Çok acı çekiyorum çok
Senden başka çözüm yok
Televizyon izlemeyi çoktan bıraktım
Sen yoksun ya
İnternetten de bana artık hayır yok
Gökhan ER
I 18 Nisan 2024 I
UNUTAMIYORUM
Unut demek kolay gel bana sor bir de
Unutamıyorum işte unutamıyorum
Bir şey var şuramda beni kahreden
Şuramda tam yüreğimin üstünde
Çakılı duran bir şey var
Elimde değil söküp atamıyorum
Dalıp dalıp gidiyor gözlerim derinlere
Kimi görsem biraz sana benziyor
Seni hatırlatıyor şu bulut şu gökyüzü
Şu kayaları döven deniz
Şu hüzünlü melodi şu
*DERLER* / *DESİNLER*
*Hem sînesi pür-dâğ hem âvâzesi muhrik*
*Neyden bilinir sûz-i mahabbet neye derler*
[Hem göğsü yaralı, hem sesi yakıcı,
Neyden bilinir aşk ateşi neye derler.]
Kimseler anlamıyor beni .
Zaman olmadı öğretmenim .
Sen bu acıyı gel bir de bana sor...
“Sen gel geceleri bir de bana sor
Özlemek inan yaşamaktan daha zor.”
#banktaoturankadın
Yalnız kız
Yalnız yıldız
Gözleri kör edecek neredeyse
Ama yine de bakmak zorundasın ona
O nura, o güzelliğe
O güzel kokuluya, kainata aşinaya
Kainat dediysem alttan al beni
Ben nereden bileyim seni
Güzeller güzeli, sadece önümden salına salına geçsen de yeter
Ağlayacak kadar ayık değilim, bak bana
İşte kader, benim bu halim beni aşar
15. Yûsuf'u götürüp kuyunun dibine bırakmaya karar verdikleri zaman biz de ona, "Andolsun, (senin Yûsuf olduğunun) farkında değillerken onların bu işlerini sen kendilerine haber vereceksin" diye vahyettik.
16. (Yûsuf'u kuyuya bırakıp) akşamleyin ağlayarak babalarına geldiler.
17. "Ey babamız! Biz yarışa girmiştik.