Ey gül-i rana..!
Ömrün beş mevsimi var:
Aşk, hasret, yalnızlık, vuslat ve hüzün.
Sahi, sen hangi mevsimdesin?
İşte böyle ey gül-i râna!
Ömrün beş mevsimi var:
Aşk, hasret, yalnızlık, vuslat ve hüzün
Sen hangi mevsimdesin?
Ey gül-i rana!
Ömrün beş mevsimi vardır: Aşk, hasret, yalnızlık, vuslat ve hüzün.
Sahi sen hangi mevsimdesin?
Ömrün beş mevsimi var
Aşk, hasret, yalnızlık, vuslat ve hüzün
Sahi, sen hangi mevsimdesin...
Evet, ömrün sadece beş mevsimi vardır: aşk, hasret, yalnızlık, vuslat ve hüzün.
Sahi, sen hangi mevsimdesin?
Aşk, zamanın gönül rengine boyandığı mevsimde misafir olur gönül ülkesine. Aşk, aklın bedenden firar eylediği mevsimdir.
Hasret, ıssız yolların dikenlerini sevda ve sohbetin ezgileriyle ayıklama uğraşı, dönmeyeceklerini bile bile gidenleri beklemektir.
Hasret ki, yolların yorgun yüreklere yüklediği gam, gönül yurdunu vakitsiz kuşatan akşamdır.Hasret ki yolların yolculara geçit vermediği mevsimdir.
Yalnızlık, tutsaklık zincirinin gönül kuşunun ayaklarına dolandığı andır. Öyle yaman bir zamandır ki bu, gönül bahçesinin bütün renklerinin siyaha dönüştüğü mevsimdir.
Vuslat, aldanıştır. Ruhların bedenleri imkânsızın peşinde yorduğu mevsimdir. Çöl Mecnun’dan, dağ Ferhat’tan, Kerem ateşten ve gam gönülden ne zaman ayrıldı ki…
Hüzün, bütün duyguların birbirine karıştığı ve akılla gönlün kıyasıya yarıştığı bir kavşaktır ki ona varan bütün yollar ıssız, bütün yolcular yaralı ve bütün selamlar buruktur.