Düş müydün yoksa düşmüş müydün yüreğime?
Takılıp geçmişine,
Deva mıydın yoksa dert miydin geleceğime?
Sen miydin yoksa sensizlik miydi büyüyen içimde?
Ne yaşayabildim seni ne de öldürebildim içimde.
Yaşıyor muydum yoksa ölmüş müydüm?
Söyle. Her zerremde olup da hiç olmayan sevdam.
önceki şiirimde yalan yazdığımı söylemişsiniz. sizin elinizi bir kere bile tutmamışım öpmek şöyle dursunmuş. şiirlerimde doğruyu yazmam gerektiğini bana hatırlattınız. önerinizi bir tabağa sunup da mı geldiniz. adettendir tabak boş gönderilmez ben de size başka şeylerden bahsedip siz bunları unutmuş gömmüşsünüz üstüne lanetlemişsinizdir
...
Ben rüzgâr değilim, dokunmam çiçeklere
Ben kara parmaklı insan değilim
Kirpik uçlarımdan kayar yıldızlar
Bilemezsin, hayal akşamlarında
Renklerini kuşatan
Damıtılmış gözyaşıdır ömrümün
Ben boşluğa üfleyen cellat değilim
Karayele verdim ayaklarımı
Söyle bana, eceli kim tutar perçeminden
Hangi ölü bilmez nereye gittiğini
Sen miydin o mehpâre, o memnû, o dilruba
Söyle bana hindiba
...
Bu yol şehadet kanıyla mühürlenmiş bir yol sen dememiş miydin?
Kırmızı,kutsal bir mürekkeple mühürlenmiş…
Sen sakın gözyaşlarını dökme çünkü gerekirse ben tek başıma çizeceğim
Elimde olan tüm mürekkeple
Tek başıma çizeceğim bize dönen Hanzala’yı
Yeniden Ahed Tamimi olacağım
Tüm Müslümanlar için,senin için atacağım
O insanlıktan nasibini almamışlara tokadımı
Öyle bir gün gelecek ki pek yakın
Değerini bilmeyen kimse bir daha sana elini süremeyecek
Kudüs sen sakın mahzunlaşma
Ölümle korkutmaya çalışıyorlar
Zaten ölmeden önce ölenleri
Ama ben bir elime ayı verseler bir elime güneşi
Yine de bu davadan vazgeçmemeyi öğrendim
Eyüp sabrı gerek demiştin,sabır umuttur demiştin
İşte bu yüzden umutluyum
Çünkü sen öğrettin bana Müslümanların umutsuz olamayacağını.
Düş müydün yoksa düşmüş müydün yüreğime?
Takılıp geçmişine,
Deva mıydın yoksa dert miydin geleceğime?
Sen miydin yoksa sensizlik miydi büyüyen içimde?
Ne yaşayabildim seni ne de öldürebildim içimde.
Yaşıyor muydum yoksa ölmüş müydüm?
Söyle.
Söyle...
Her zerremde olup da hiç olmayan sevdam.
Hindiba
..
Ben rüzgâr değilim, dokunmam çiçeklere
Ben kara parmaklı insan değilim
Kirpik uçlarımdan kayar yıldızlar
Bilemezsin, hayal akşamlarında
renklerini kuşatan
Damıtılmış gözyaşıdır ömrümün
Ben boşluğa üfleyen cellat değilim
Karayele verdim ayaklarımı
Söyle bana eceli kim tutar perçeminden
Hangi ölü bilmez nereye gittiğini
Sen miydin o mehpâre, o memnu, o dilruba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar bulut gülmesi
Sen nasıl bu kadar bıldırcın sesi
Sen nasıl bu kadar pencere önü
Sen nasıl bu kadar gök gürlemesi
…
